Nevin Akbulut Şiirleri - Şair Nevin Akbulut

Sen Gittin,
Kar sardı beni
Buz gibi!
Sen Gittin soğuklar üfledi yaralarımı
İyileştirir gibi.!

Hani Sen daha hiç gelmeden önce,
Hayaller kurardım gecelerce,
Ama hemen gelmeni istemezdim,
Biraz düşünmeliydim,
Biraz haz almalıydım Seni
DÜŞÜNDÜKÇE..

Bir Umut’tu beni bu kadar yaşatan,
Yine Aynı Ümit’ti Seni benden uzakta,
Böyle hayata bağlayan..

(…) Bizimkisi hiç geçmeyen, hiç bitmeyen bir Nöbetti,
Her an aklımızda, hep yürekten tuttuğumuz..

Ellerimin yumuşacık sıcaklığını özlemedin mi?
Soğukluğunu…
Sıcakla soğuk arasında kalan hallerimi
Özlemedin mi?

Ya sarhoş hallerimi?

Bir çok yaşımdan sesleniyorum zifiri karanlık geceye,
Biraz çocukluğumdan, biraz kimsesizliğimden…
Biraz Anılardan, Biraz da Senden…

Çocuktum…
Hayal meyal çocukluk kıyafetlerim geliyor aklıma..

Aklım başımdayken de,
Değilken de; Seviyorum Seni..
Gittiğin için Sevmedim..
Gelsen yine severdim…

Hep topak kokar ellerim..

Gökyüzü sıkıntıyla ağlıyor…
Mavi’ler gri’ye bürünmüş,
Toprak Kan’a bulanmış,
Eylül Yanıyor..

Günahlar Kül Rengine dönmüş,

Çocukluğum,
Uzakladaki arka bahçelerde kaldı
Eskilerde kalan çocukluğum
Sonsuz kederlerde kayboldu...

Sen yüzümdeki tebessümlerin,
İçimdeki gülüşlerimin sebebisin..
Yüreğimdeki kalbin deli gibi atışı,
Her sabah Günaydın'ımsın...

Bitmeyen masalım,

Bu sabah Sen’den önce Acı’larım uyandırdı beni!
“Gelişinin ne farkı vardı, Gidişinden” diye
Sayıkladığım geceden…

Bu sabah Güneş doğmadan uyandım,
Yine aynı acılar…