nasıl oluyor da insanlar bana böyle güvenebiliyorlardı? İnsanlar deliydi, insanlar basitti. Bu da bana bir avantaj sağlıyordu. Allah için. On yıldan beri hiçbir iş yapmadan yaşamıştım. İnsanlar bana para ve yemek vermiş, kalacak yer sağlamışlardı. Benim bir dahi ya da geri zekalı olduğumu düşünmelerinin önemi yoktu. Ben biliyordum ne olduğumu. İkisi de değildim. İnsanların bana neden yardım ettikleriyle ilgilenmiyordum. Onlardan yararlanmıştım ama, bunu zafer duygusuna kapılmadan ve baskı uygulamadan yapmıştım. Çıkarabildiğim tek sonuç kimseden hiçbir şey isteyemediğimdi. Üstüne üstlük beynimde sürekli aynı şarkıyı çalan bir plak dönüp duruyordu: vazgeç, vazgeç…
bir kişinin; bir şeyin kendi için zararlı ya da gereksiz olacağını düşündüğünde yaptığı ya da yapması gerektiğini düşündüğü,çoğu zaman insanı iki arada bir derede bıraka eylem.
en kolayı dünyadan vazgeçmek,ya ahiretinden vazgeçenler?
benim lugatimda olmayan bir kelime....
Zarardan dönöek kardır.
bir seye basladigim zaman vazgecmeyi sevmiyorum
murat gögebakaninin bir sarkisinda dedigi gibi vaz gecilmiyor adli misrasi herseyi ogruluyor.
Bazen sessizce bazen acımasızca olmalı...
yenilmek
tükenmek
dayanamamak
yapamamak
sona ermek
vazgeçmek ya da acı çekmek arasında bir tercih yapacağınızı düşünün.. vazgeçmek en güzeli :)
Nasıl zor...vazgeçme ihtimali aklıma hiç gelmemişti seni gördüğümde..Ne yani senden vaz mı geçecektim ben?
Vallahi inanmazdım...
Her seçiş bir vazgeçmektir....
Pek bana göre bir davranış şekli değil.Ben çok zor vazgeçerim.
seçiş....
nasıl oluyor da insanlar bana böyle güvenebiliyorlardı? İnsanlar deliydi, insanlar basitti. Bu da bana bir avantaj sağlıyordu. Allah için. On yıldan beri hiçbir iş yapmadan yaşamıştım. İnsanlar bana para ve yemek vermiş, kalacak yer sağlamışlardı. Benim bir dahi ya da geri zekalı olduğumu düşünmelerinin önemi yoktu. Ben biliyordum ne olduğumu. İkisi de değildim. İnsanların bana neden yardım ettikleriyle ilgilenmiyordum. Onlardan yararlanmıştım ama, bunu zafer duygusuna kapılmadan ve baskı uygulamadan yapmıştım. Çıkarabildiğim tek sonuç kimseden hiçbir şey isteyemediğimdi. Üstüne üstlük beynimde sürekli aynı şarkıyı çalan bir plak dönüp duruyordu: vazgeç, vazgeç…
Öyle bir havada gel ki….
Vaz geçmek mümkün olmasın…………………
belki alışmam lazım
kitabımızda yazmaz...
sonuna kadar didin didin....
Vazgeçtim bu dünyadan...
bir kişinin; bir şeyin kendi için zararlı ya da gereksiz olacağını düşündüğünde yaptığı ya da yapması gerektiğini düşündüğü,çoğu zaman insanı iki arada bir derede bıraka eylem.
o kadar kolaysa gel sen vazgeç senden
birdenbire olmalı,,,ince ve soğuk...
seçmek..
Vazgectim diyelim ee :)) sonra ne olucak bu gecislerden kim vazgeciricek beni :))