Kültür Sanat Edebiyat Şiir

aşk,aşk diye yola çıktık..
aşk badesini candan tattık..
nereye dönsek biz ona baktık.
aşk gönlümüzde yanan bir ateş idi..

boş bıraktık sözün yetmediği yerde satırı
yaradılanı sevdik biz yaradandan ötürü...
devran döner ölüm bizi götürü,
aşk gönlümüzde yanan bir ateş idi.

çocukluk...benim dertsiz tasasız dönemlerim, çocuken tek derdimiz ipimizin kopması,topumuzun bir bahçeye kaçması sonucunda sinirli bir teyzenin onu kesmesi ve annemizin tatlı kızmalarıydı...ozaman beyaz bir sayfaydık bir derdin kederin resmi çizilmemişti üzerimize; şimdi aktan eser yok...çok iç karartıcı oldu galiba :) neyse çocukluk saflıktır,ancak her güzel şey gibi geri gelmez..

ölüm MEVLANA gibi alimlere düğün günü,kimilerine göre bir son,bana göre sonsuzluğa adım atmaktır.ölüm son değil bir başlangıçtır.ümitsiz kalmak ise en büyük ölümdür...