Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Kamil Boyraz
Kamil Boyraz

KALP KIRMAYIN USTASI YOKTUR

  • Sonbahar24.09.2008 - 10:37

    Soğuk bir son bahar günüydü en acısı acıların
    Harekete hazırlanan bir otobüs
    Gözlerin gibi ağlayan yağmur
    Ve sonu son baharın
    Gizli bir güç seni benden koparırken
    Titreyen dudaklarınla
    Bahara gelirim bekle diyordun.!
    Acılarla dolu bu son bahar olduğunu nerden bilirdim.
    Nerden bilirdim bir daha bahar gelmeyecek,
    Bir daha çiçekler açmayacak
    Hüzünle dolu kaç bahar geldi geçti
    Kaç çiçek dalından koparıldı hoyratça
    Kaç gece gebe kaldı sabahlara.
    Ve kaç akşam sabahladım sarhoş masalarda.
    Sen gelmedin.
    Seni beklediğim baharlarda
    Her şeyi sana benzettim.
    Ve sana benzeyen her şeyi sevdim.
    Kaçamak aşklarla kendimi avuttum.
    Ama şu zavallı gönlümü avutamadım.
    Kaçamak aşkların hiçbiri yerini tutamazdı.
    Ya gözleri küçük,ya dudakları büyük,
    Yada boyu kısaydı.
    Saçları seninki gibi sarı olsa da
    Gözleri gözlerinin yeşilini andırsa da.
    Hiçbir gözde görmedim.
    Alev gibi bakışını
    Nede o tatlı gülüşünü.
    Şimdi sen yoksun ya sevgili
    Belki bu bahar da gelirsin.!
    Her şeyini affettim biliyor musun.?
    Kaprislerini,yağmurda sokaklarda bekletildiğimi,
    Telefonlara çıkmayışını,randevulara gelmeyişini
    Hemen her şeyini.
    Bir seni
    Bir seni unutamadım sevgili……
    On baharda geçse,yüz baharda geçse
    Ömrüm olduğunca
    Sanmıyorum unutayım.
    Bak ağaçlar yine tomurcuklandı.
    Soğuk geceler kendini bahara bıraktı
    Sanırım yine bahar gelecek
    Gözlerin gibi bir bahar.
    Bu baharda geleceksin eminim.
    Bilirsen seni ne çok sevdiğimi,
    Bilirsin seni beklediğimi.
    Onun içindir her yağmur evinin önünde bekliyorum.
    Islak kaldırımlarında olta atıyorum sokağınızın.
    Ya sabır,ya sabır tespih çekiyorum parke taşlarıyla.
    Soğukluğu bir şamar gibi indiğinde suratıma sabahların.
    Ya bir sundurma altında,
    Yada sandalların siperinde buluyorum kendimi.
    Eskiden düşlerim böyle dağınık değildi.
    Gülüşlerim böyle yapmacık.
    Bulutlar gibi kümeleşen acılarımı bir gülüşün dağıtırdı,
    Yüreğime çöreklenmezdi
    Katmer,katmer gece yarılarında özlemin.
    Hiç bu kadar uzak olmamıştı gün ışığına hasretim.
    Ve hiç bu kadar zor olmamıştı baharın gelişi
    Hasretin hiç bu kadar büyümemişti göz bebeklerimde
    Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim kendimi
    Özlemlerin türküsünü bu baharda söylerim.
    Geleceksin diye seni kaç bahar daha beklerim.?

    Kamil Boyraz

  • ölüm14.07.2008 - 08:58

    Yalan dünyanın yalanlarının bittiğini hatırlatıyor