© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Günaydın!!
Hobilerimi hayata geçirmek için çok mu fakirim ne ?
:))))
Adam bir masa yapıyor hayran kaldım. Ben ay sonu nasıl gelecek onu hesaplıyorum, masa yapmak kolay iş sıkıysa gel ay sonunu getir bakalım!
Eski dostlara Aşık pergel , deli diyorlar bana desinler değişemem ve nice adını burada unutup yazamadığım diğer değerli dostlarıma sevgiler saygılar.. eski serbest kürsü müdavimi..
Merhaba arkadaşlar dostlar,
Sanmak kökü olan bir soru yönelteceğim sizlere..
“sanarım” mı yoksa “sanırım” mı?
Kürsümüzün delisi ölmüş :(
Neler görüyoruz şu dünyada!
Dünya başımıza yıkılmış
Nefes alsak da hep boşuna!
Sevdiğim dostlarım hep gidiyor birer birer bizler yaşlanıyoruz ve unutuluyoruz maalesef :((
Bilal yoksa geleyim, yoksa hiç tutmayın beni :(
Sevmekten “kim” usanır
Yaşanmışlık var.. inkar edilemez bir yaşanmışlık..
Her ânı hatıramda silinmez ki..
Nereye baksam ne dinlesem hep bi anlam..
Hayatıma girenlere selam olsun..
Hep aklımdasınız..
evli kadına aşık olan bekar erkek de var..ve evli kadın da o bekar erkeği seviyordu ama filmin sonunda kavuşamıyorlar maalesef..
Eskiler bilirler kürsüyü, bir de deli bilir.. gece yarısı başlar muhabbet ve sabah güneş doğana kadar sürerdi, insanlar ordan işlerine giderdi, anneler evlatlarını kaldırırdı okula, hanımlar kahvaltı hazırlardı beylerine, hararetli tartışmalar vardı fikir ayrılıkları vardı birlik vardı beraberlik vardı, isyan vardı elbet ama serbestlik pek yoktu, konuşanların sessize alındığı bir hafta yazamadığı yıllarıda gördü kürsü ve kürsüde yatanlar, ama olsun yine de güzel günlerdi yaşananlar tanınan insanlar hepsi güzeldi, yine olsa yine yapardım =))
Hayat bomboş, sonunda ölüm olan ne güzel olbilir ki? yaşarken de hep pürüz çıkıyor ama herşeyden çıkıyor, gönül rahatlığıyla yaşatmıyorlar bizi, sevmek öpmek yada sarılmak ihtiyaçtan ileri gelen şeyleri bile apamaz olduk, ne o yiyiyoruz, çalışıyoruz yaşlanıyoruz ve bazen gençken bile ölebiliyoruz, çok sıkıcı lan!! Biri çıksa da gel lan senle biz olalım dese ne iyi olurdu.. bari ölene kadar..