Saklı cümleler, kalbin içinde açılmamış kapılar gibidir. Bazı kapıların ardında yanan ormanlar vardır… Bazılarında bahar gelmiş çayırlar. Söylenmeyen her kelime, bir ihtimalin eşiğinde bekler. Ve biz, o kapıları açmaya cesaret ettiğimizde, ya yanarız… ya yeniden çiçek açarız.
?si=Hk6y7LbFF2BosIz2
En son İçimde susturğum, okyanusuna açılmamış bir kayığın kürek sesleriydi.
https://open.spotify.com/intl-tr/track/1wcFTxGIH9jJMwa5aW4SLf?si=d96b1d0a8b944227
Cahit Berkay Arda kalan
ilginç bir hikayesi olan bir eser Barış Manço dan
Rahmetle
?si=R_KDOMo7yYG_Bekw
Acı, ruhun içinde sessizce büyüyen bir volkan gibidir...
Bir gün, şiiddetli bir patlamayla lavlarını akıtır.
Susturduğum şey, içimdeki istasyonda harekete hazır bir seferdi.
En büyük yanlış, acını süsleyip sunmaktır.
Çünkü acı, süslendiğinde anlaşılmaz; sadece alkışlanır.
İçimizde susturduklarımız, kalbimizin raflarında ağır bir kitap gibi bekler kapağı açılıp okunana kadar.
Saklı cümleler, kalbin içinde açılmamış kapılar gibidir.
Bazı kapıların ardında yanan ormanlar vardır…
Bazılarında bahar gelmiş çayırlar.
Söylenmeyen her kelime, bir ihtimalin eşiğinde bekler.
Ve biz, o kapıları açmaya cesaret ettiğimizde,
ya yanarız…
ya yeniden çiçek açarız.
Her acı, insanın kendi kendine yazdığı en dürüst vasiyettir.