evet, her şey kapanıyor kendi içine acı çekiyor herkes, hatta bir kraliçe. oysa hayat mısmıldır ona, çünkü bir kraliçe kuyulardan su çekmez toprağı geniştir ve haritalar soytarıyla doludur köylüleri göstermez. ve hatta ölüm bile şık bir damat gibi gelir gelir onu almaya.
bizimse ölüm arka sokağıdır hayatımızın bir depremdir diriliş şiddetinde:
-gül bile kendini düşlermiş kendini düşlermiş gül, verilirken bir sevgiliye-
yağmur topluyor gök yüzünü bir kâğıda çizip çizip buruşturuyor hasta -dinmiyor gece- üşüyor ala geyik duvardaki halıda ve çalıyor saat bizden bir şeyler bir şeyler veriyoruz ya da.
bir çam gibi devriliyor şah/damar bir cam gibi kırılıyor bu hayat devriliyor şah/damar ve mat bir şamar gibi iniyor suratımıza.
bir söz bir bakış yetecek
bazen bir gülüş yetecek
herkese papatya sana merMi
herkese merMi sana papatya
dinmiyor gece:
servise anne keklik sofrada
ve onu deşmek için sabırsızlanırken çatal
bekleşip duruyor yavruları yuvada.
evet, her şey kapanıyor kendi içine
acı çekiyor herkes, hatta bir kraliçe.
oysa
hayat mısmıldır ona, çünkü bir kraliçe
kuyulardan su çekmez
toprağı geniştir ve haritalar
soytarıyla doludur
köylüleri göstermez.
ve hatta ölüm bile
şık bir damat gibi gelir
gelir onu almaya.
bizimse
ölüm arka sokağıdır hayatımızın
bir depremdir diriliş şiddetinde:
-gül bile kendini düşlermiş
kendini düşlermiş gül,
verilirken bir sevgiliye-
yağmur topluyor gök
yüzünü bir kâğıda
çizip çizip buruşturuyor hasta
-dinmiyor gece-
üşüyor ala geyik duvardaki halıda
ve çalıyor saat bizden bir şeyler
bir şeyler veriyoruz ya da.
bir çam gibi devriliyor şah/damar
bir cam gibi kırılıyor bu hayat
devriliyor şah/damar ve mat
bir şamar gibi iniyor suratımıza.
Peki
Yavuz Bingöl şarkısı
ne akıl kaldı ne gece ne uyku
herşeyde oldu
alçı lazım
Her şeyi çok ciddiye alıyordum,
Sanki ölümsüzmüşüm gibi.
/Jean-Paul Sartre/
Piiiyyyyyyüüüü