Dışarısı çok soğuk enkaz altında yakınları olanlar enkaz başında, çocuğuna bez, mama bulmak için çırpınan ebeveynler. Diğer taraftan izlediklerinin etkisinden uyuyamayanlar. Yardım etmek için can hıraş çırpınan yurdumun güzel insanları... Öbür tarafta ise hayat hala normal seyrinde devam ediyormuş gibi yaşayan duyarsızlaşmış mahluklar. Utanıyorum sizler adına insanlığımdan utanıyorum.
Yok öyle insanlar... Çıkarları için dost görünenler var sadece.. Öyle insanlar gerçek yüzlerini sizinle işleri bittiğinde gösteriyor. Değersizmişsiniz gibi hissettiriyorlar ama aslında değersiz olan onlar. Yazık...
Gel sar beni...
Yoruldum.
Dışarısı çok soğuk enkaz altında yakınları olanlar enkaz başında, çocuğuna bez, mama bulmak için çırpınan ebeveynler. Diğer taraftan izlediklerinin etkisinden uyuyamayanlar. Yardım etmek için can hıraş çırpınan yurdumun güzel insanları... Öbür tarafta ise hayat hala normal seyrinde devam ediyormuş gibi yaşayan duyarsızlaşmış mahluklar. Utanıyorum sizler adına insanlığımdan utanıyorum.
Anlamıyorlar sana olan aşkımı... Oysa benim için yanıyorsun...
Yok öyle insanlar... Çıkarları için dost görünenler var sadece.. Öyle insanlar gerçek yüzlerini sizinle işleri bittiğinde gösteriyor. Değersizmişsiniz gibi hissettiriyorlar ama aslında değersiz olan onlar. Yazık...
Şu an bir tane yakılırdı...
O kadar da eski değilim sanırım, hatırlamıyorum ??
Kendime:
Ne kadar küfürbaz oldun sen..
Aşk, içi boş bir kelime... İnsanların abarttığı üç harf sadece.
İstanbul bugün yorgun, üzgün ve yaşlanmışş
Biraz kilo almışş, rimelleri akıyoorr