özledim seni... ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir. beynimi uyuşturuyor özlemin... çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zamandır içimi ısıttığını yeni yeni anlıyorum Yokluğun, Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp mütemadiyen bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları aksamları her isi bir kenara koyup seninle baş başa konuşmaları özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü... Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken Gitmeni asla istemediğim halde buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söylemeden 'git artık' demek 'beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek sana nede zor seni görmemek ve belki yıllar sonra karsılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....
Gelincik insan ömrü gibidir. Dünü vardır. Yaşamıştır. Bugünü vardır. Yaşıyordur. Ama yarını belli değildir’ Yarını yoktur. Her şey bugün, içinde bulunduğumuz “an” dır. Nefes almanın, bir şeyi yiyebilmenin, yürüyebilmenin, görebilmenin, huzurlu bir uykudan sonra heyecanla uyanabilmenin Keyfini yaşamalıyız. Çünkü bunun yarını yok, yarın böyle olmayabilir. Her şeyin olduğu gibi bazı şeylerinde sonu vardır. Son yediğimiz yemek, son giydiğimiz giysi, son kez baktığımız insan, kim dersiniz.. Bu sonlar gelmeden, içinde bulunduğumuz yaşamımızdaki sahip olduğumuz zenginliklerin farkına varalım.. Biz her nedense, bir organımızı, sevdiğimiz kişiyi, bir eşyamızı kaybedince onun değerini anlıyoruz. Önemli olan ona sahip iken değerini, kıymetini bilebilmektir.. Gelincik değer bilmektir, kadir kıymet bilmektir. Unutmamaktır, Sevmektir, Hatırlamaktır. Gelincik yürek saflığı, yürek temizliğidir. Güzel görmektir.. Gelincik yaşadığımız anın kıymetini, değerini bilmektir.. Benim Gelinciğe Borcum Var….
Eskiden mektuplar vardı.. ya da muhtarın evindeki karşı ödemeli telefonlar. Özlemler vardı, ekmeğin kokusu, toprağın kokusu vardı eskiden. Sözler vardı,bir ömür tutulan, müebbet yemiş adamların çiçekten farksız bekleyenleri, büyükler gelince bir içtima edasında saygıya duranlar birde. Sevgililerin iç ceplerinde sevdalılarının mendilleri vardı, verilen sözlerin hepsinin karşılığı birde, bir ömür heybesi omuzlarda hep eşit, biri diğerine ağır basmayan bir terazi hassasiyeti vardı. Vardı... Hepsi son bir mektubun içinde değerini bilenlerle kaldı. Mektuplar bitti, güzel haber getiren tüm postacı amcalar da gitti..
La Edri
şimdi sözlerini tutan insanlara "sen enayi misin " diyorlar ...
Birde ben bir şey öğrenmek istiyorum. Bir üyenin profiline bakmak istediğimizde bakamıyoruz.Ama burda yazı yazabiliyor nasıl oluyor bu. Bilen varsa açıklayabilir mi ? Üyeliğini kapatıp tekrar mı açıyor ?
Birde bu çipli kimlik kartları da bu işe mi yarayacak sence .Rockefellerin yapamadığını şimdiler de bize yapacaklar .Özel hayatın gizliliğine girmez mi ? ne dersin ?
Aşkın Romansı , Günaydın arkadaşım , hoşbulduk. Biraz geç oldu ama ancak dönebildim.Aynı şey ben de oluyor. ama bende sürekli alışveriş siteleri açılıyor. ve tıklayınca üzerine kapanmak yerine başka bir alışveriş sitesi geliyor anlamış değilim. bunlara bir çözüm bulunması gerek bence.İnsanları bu tür tuzaklara düşürerek para kazanıyor şeref yoksunları ....
özledim seni...
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
'git artık' demek
'beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa'
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....
Gelincik insan ömrü gibidir. Dünü vardır. Yaşamıştır. Bugünü vardır. Yaşıyordur. Ama yarını belli değildir’ Yarını yoktur.
Her şey bugün, içinde bulunduğumuz “an” dır. Nefes almanın, bir şeyi yiyebilmenin, yürüyebilmenin, görebilmenin, huzurlu bir uykudan sonra heyecanla uyanabilmenin
Keyfini yaşamalıyız. Çünkü bunun yarını yok, yarın böyle olmayabilir. Her şeyin olduğu gibi bazı şeylerinde sonu vardır. Son yediğimiz yemek, son giydiğimiz giysi,
son kez baktığımız insan, kim dersiniz.. Bu sonlar gelmeden, içinde bulunduğumuz yaşamımızdaki sahip olduğumuz zenginliklerin farkına varalım..
Biz her nedense, bir organımızı, sevdiğimiz kişiyi, bir eşyamızı kaybedince onun değerini anlıyoruz. Önemli olan ona sahip iken değerini, kıymetini bilebilmektir..
Gelincik değer bilmektir, kadir kıymet bilmektir. Unutmamaktır, Sevmektir, Hatırlamaktır.
Gelincik yürek saflığı, yürek temizliğidir. Güzel görmektir..
Gelincik yaşadığımız anın kıymetini, değerini bilmektir..
Benim Gelinciğe Borcum Var….
Gelinciğime..
Sayın Arslan,
teşekkür ederiz bizi aydınlattığınız için.
Eskiden mektuplar vardı..
ya da muhtarın evindeki karşı ödemeli telefonlar.
Özlemler vardı,
ekmeğin kokusu,
toprağın kokusu vardı eskiden.
Sözler vardı,bir ömür tutulan,
müebbet yemiş adamların çiçekten
farksız bekleyenleri,
büyükler gelince bir içtima edasında
saygıya duranlar birde.
Sevgililerin iç ceplerinde sevdalılarının mendilleri vardı,
verilen sözlerin hepsinin karşılığı birde,
bir ömür heybesi omuzlarda hep eşit,
biri diğerine ağır basmayan bir terazi hassasiyeti vardı.
Vardı...
Hepsi son bir mektubun içinde değerini bilenlerle kaldı.
Mektuplar bitti,
güzel haber getiren tüm postacı amcalar da gitti..
La Edri
şimdi sözlerini tutan insanlara "sen enayi misin " diyorlar ...
Anladım bence de O : )))
Baş harfini yazar mısın : ))))
Birde ben bir şey öğrenmek istiyorum. Bir üyenin profiline bakmak istediğimizde bakamıyoruz.Ama burda yazı yazabiliyor nasıl oluyor bu. Bilen varsa açıklayabilir mi ? Üyeliğini kapatıp tekrar mı açıyor ?
Birde bu çipli kimlik kartları da bu işe mi yarayacak sence .Rockefellerin yapamadığını şimdiler de bize yapacaklar .Özel hayatın gizliliğine girmez mi ? ne dersin ?
Aşkın Romansı ,
Günaydın arkadaşım , hoşbulduk. Biraz geç oldu ama ancak dönebildim.Aynı şey ben de oluyor. ama bende sürekli alışveriş siteleri açılıyor. ve tıklayınca üzerine kapanmak yerine başka bir alışveriş sitesi geliyor anlamış değilim. bunlara bir çözüm bulunması gerek bence.İnsanları bu tür tuzaklara düşürerek para kazanıyor şeref yoksunları ....