Kaybolmuş bir kentin çocuklarıyız, karanlık zamanlar hediye edilmişti bize... Çok zaman sonra bulduk insan yüreğindeki sıcaklığı.. Bazen ateşler içinde yandık, bazense karlar içinde kaldı düşlerimiz.. İnatla bekledik baharı, yüreğimizde çalan ıslık eşliğinde...
Azizim, Biz hiç bir papatyayı heder etmedik Çay içtik, dua ettik Hep gökyüzüne bakıp gülümsedik Razı olmadığında da yine eyvAllah dedik azizim. EyvAllah
var ya böylesine pozitif halin yıpratıyor beni.. :) ayrıca bu zamane polyannası halini kıskanıyorum da.. şu sabırlı ve mütevekkil halin de derin / dolu bir insan olduğuna delalet eder ki bu kazanımları / çıkarımları edinebilmek hiç te kolay olmasa gerek. :)
Sormayı bir türlü beceremediğimiz ya da soracak doğru muhatabı bulamadığımız sorudur. Her sorunun mutlaka bir cevabı vardır. Her hangi bir nedenle soramadığımız soru, cevabı olmayan soru anlamına gelmez. Olsa olsa, cevabını bilemediğimiz/ öğrenmediğimiz soru olur
Biz diyecektik, biz ikimiz, ne sen ne ben, sadece ikimiz diyecektik. Şimdi yoksul bir yanım kanıyor, o bir yanım ki sevdalı, bir yanım üşüyor.. Bir yanımı bölmüşüm kanıyor, o yanım acıyor, acıtıyor yokluğun o yanımı. Boğazıma ham lokma gibi oturdu, yokluğun kor ateş gibi yakıyor. Ayrılık kusamıyor susuyordum,sana sesleniyordum, duyuramıyordum…
Bilmeceydin sen bana hatırlar mısın ey yar Kimi gün divaneydim başıboş sokaklarda Avare bir ümidin gölgesiydim kimi gün Belki visal gizlidir hıçkıran dudaklarda Hicranın kıyısında belkisiz tebessüm var
Sen ilahi bir aşkla gelen, sen yaradanımın hayatıma öylece bırakverdiği, Sen gerçekliği her anından topladığım, Sen olduğu gibi net dürüst ve mert olanım... Güvenim, sevgim, kızgınlığım, Sen geçmişimden bir ukte, Geleceğimden yansımalarım... Dualarım, hüznüm, sevincim, huzurum
sen ki gül bahçesinde kalbimin mâhurusun bir de hüzzam yerine bana nihâvendi sun o kâbus günlerimin mâtemi unutulsun gülümse de ruhumun gözyaşlari kurusun
Gönlüm uçmak dilerken semavi ülkelere
Ayağım takılıyor yerdeki gölgelere…
NFK
Kaybolmuş bir kentin çocuklarıyız, karanlık zamanlar hediye edilmişti bize...
Çok zaman sonra bulduk insan yüreğindeki sıcaklığı..
Bazen ateşler içinde yandık, bazense karlar içinde kaldı düşlerimiz..
İnatla bekledik baharı, yüreğimizde çalan ıslık eşliğinde...
rutinliği renklendirmek kolay olandır..azıcık çaba yeterli olur..
asıl marifet, renkliliği rutin hale getirebilmektir.. hııhh:P
Azizim,
Biz hiç bir papatyayı heder etmedik
Çay içtik, dua ettik
Hep gökyüzüne bakıp gülümsedik
Razı olmadığında da yine eyvAllah dedik azizim.
EyvAllah
var ya böylesine pozitif halin yıpratıyor beni.. :)
ayrıca bu zamane polyannası halini kıskanıyorum da..
şu sabırlı ve mütevekkil halin de derin / dolu bir insan olduğuna delalet eder ki
bu kazanımları / çıkarımları edinebilmek hiç te kolay olmasa gerek. :)
Sormayı bir türlü beceremediğimiz ya da soracak doğru muhatabı bulamadığımız sorudur.
Her sorunun mutlaka bir cevabı vardır.
Her hangi bir nedenle soramadığımız soru, cevabı olmayan soru anlamına gelmez.
Olsa olsa, cevabını bilemediğimiz/ öğrenmediğimiz soru olur
Biz diyecektik, biz ikimiz, ne sen ne ben, sadece ikimiz diyecektik.
Şimdi yoksul bir yanım kanıyor, o bir yanım ki sevdalı, bir yanım üşüyor..
Bir yanımı bölmüşüm kanıyor, o yanım acıyor, acıtıyor yokluğun o yanımı.
Boğazıma ham lokma gibi oturdu, yokluğun kor ateş gibi yakıyor.
Ayrılık kusamıyor susuyordum,sana sesleniyordum, duyuramıyordum…
Bilmeceydin sen bana hatırlar mısın ey yar
Kimi gün divaneydim başıboş sokaklarda
Avare bir ümidin gölgesiydim kimi gün
Belki visal gizlidir hıçkıran dudaklarda
Hicranın kıyısında belkisiz tebessüm var
Sen ilahi bir aşkla gelen, sen yaradanımın hayatıma öylece bırakverdiği,
Sen gerçekliği her anından topladığım,
Sen olduğu gibi net dürüst ve mert olanım...
Güvenim, sevgim, kızgınlığım,
Sen geçmişimden bir ukte,
Geleceğimden yansımalarım...
Dualarım, hüznüm, sevincim, huzurum
sen ki gül bahçesinde
kalbimin mâhurusun
bir de hüzzam yerine
bana nihâvendi sun
o kâbus günlerimin
mâtemi unutulsun
gülümse de ruhumun
gözyaşlari kurusun