. ... ..... bulutlar renk değişmez mi hiç, hep o puslu gri, (kaç gündür aralıksız yağan) /bir iç ses daha evet/ sıkılmaz mı inatçı bulut çakılı kalmaktan, hep aynı hoşnutlukta…;
renklerden gri, gri, gri, tepemden bana bakar, beyazlar kirlide…, /hey; hep maviyi bekleyen, /çekil aşağımdan; deniz suyu, köpük, bulanık burnumun ucu…; bir fecirde, çok yakın ve uyanıktım sana, ama bu gri sabahta çok uzaksın evet; ah;
denizdeyim…, tam karşısında, kıpırtısızlığını delecek ilk dalgayı yakalamak için, gözlerimi kırpmadan bekliyorum…, kafamı kaldırıp bir an göğe baksam, yine orada bilirsin, o şımarık, tembel ve inatçı bulut…,
neden anlamak bu kadar zor ve hayat, bu kadar zor olmak zorunda mı, senkronize kederlerimiz ya hû; ..... ... .
sanırım yaşadığım bu kenti benim için anlamlı kılan tek şey deniz.en çok kente yağmur yağdığında özlerim deniz kenarında yürümeyi,başıboş,umarsız,kimsesiz,çoğul,karışık...
Denizi özlemek... Denizin kokusunu, yosunları, ayakların arasında dolaşan baıkları, sonsuz maviliği, bir canlıyı, canlı kımıldanışlar, aşkları, tuzlu sesini duyumsamak, özlemek... Ama umudu yitirmemek... O günü beklemek...
.
...
.....
bulutlar renk değişmez mi hiç,
hep o puslu gri,
(kaç gündür aralıksız yağan)
/bir iç ses daha evet/
sıkılmaz mı inatçı bulut çakılı kalmaktan,
hep aynı hoşnutlukta…;
renklerden gri, gri, gri,
tepemden bana bakar,
beyazlar kirlide…,
/hey;
hep maviyi bekleyen,
/çekil aşağımdan;
deniz suyu,
köpük,
bulanık burnumun ucu…;
bir fecirde,
çok yakın ve uyanıktım sana,
ama bu gri sabahta çok uzaksın evet;
ah;
denizdeyim…,
tam karşısında,
kıpırtısızlığını delecek ilk dalgayı yakalamak için,
gözlerimi kırpmadan bekliyorum…,
kafamı kaldırıp bir an göğe baksam,
yine orada bilirsin,
o şımarık,
tembel ve inatçı bulut…,
neden anlamak bu kadar zor ve hayat,
bu kadar zor olmak zorunda mı,
senkronize kederlerimiz ya hû;
.....
...
.
kuşadası
sanırım yaşadığım bu kenti benim için anlamlı kılan tek şey deniz.en çok kente yağmur yağdığında özlerim deniz kenarında yürümeyi,başıboş,umarsız,kimsesiz,çoğul,karışık...
Ehü Ehü Ehüüüü Ağlamak İstiyoruuuuummmmm:-(
Bundan bir yıl önce Ankara'da hissettiğim şey. Bir günü bile kabus gibiydi...
Plajda futbol.Minyatür kale.
gün batımı.
az kaldı,aazzzzz... 41 gün sonra buluşuyoruz :))
cep telefonuna duvar kağıdı yapmışsan kafayı yemişsin demektir!
Denizi özlemek...
Denizin kokusunu, yosunları, ayakların arasında dolaşan baıkları, sonsuz maviliği, bir canlıyı, canlı kımıldanışlar, aşkları, tuzlu sesini duyumsamak, özlemek...
Ama umudu yitirmemek...
O günü beklemek...