Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Alnımızın duvarına toslayan
Kocaman gerçek
Neyi ateşlemeye hazırlanır
Parmak uçlarımıza varmadan yarı yolda
Donar kan kibirlidir
Lanet olsun yine payımıza düştü

Doruktan dibe zorlamak kristal şamatayı
Yönsüzlüklerden sakınarak kanyon bunalımlarına
Mayalanan yirmidört saatlerin her döngüsünde
Yerçekimli fahrenhayt kırpışmalarının

Ötekilerden ayrık rengi var da ondan
Bir şeyler yapılmalı artık.
Yarınları kurmak güç devşirmek demektir.
Geri dönmeleri kırabilmektir

Şiir işte bir aydınlık ortama
Ötelerden çağrılıdır Çamiçi’ne
Yıldız akşamlarından birinde
Uçlandıkça dallarda reçineler
Ezgiler süzülür gözelerinden gönüllere

Sağ elimde bir ağırlık var.Kürümekten yorgun olsa gerek
Terasta takılı kalmış uçurtma, kuyruğunda son yük katarı
Uzanmışım şiirin üstüne.Sessizliği cebime doluyor körfezin

Yüksek gerilim hattından geçen bütün alt yazıları silerken
Ele avuca sığmayan harflerle didişiyorsun.Kapısı ardına değin

Renkleri ürkütüyor bu görünürlüklerin
Tökezleyerek kaçıp gitmeyi yedekte tutuyorum
Sağanaklarla birlikte olmak
Bir duvara yapışmayı kurtuluş sanmak
Kolaycılık belki
Ama olasılık

Hadi yanıt ver
Kıskanmıyor mu seni o heykeller
Kal burada dedikçe o köşe başı…

Ne güzeldir şimdi
Güneşle oyunlar kuran o el o objeler

Suya atıyorum taşı
Önce ufacık bir nokta sonra birbirini yutan halkalar
Ve birden sen oluveren deniz…


Kolunda sarı boncuklarla bezeli bilezik

Neyime yarar bundan sonra kuş bakışı
Varsın ellerin olsun
Kendime saklamayı hiç iyi bilmem çoğu şeyi

Uçakların kalkış saatleri başka bir yarına ertelenmiştir.
Tahmin edemezsiniz apronlarda eli kolu bağlı oturanların çektiklerini

Yıkar beni
Bir kesik söz
Serer
Gökyüzünden yere
Birden
Kırılır yüreğimdeki çiçekler