Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Durmaksızın epriyor gece.İçindeki
sabır hazırlanmaktadır yarına.
Gözlerimi tutuşturan göz kırpmaları
buruşuk düşlerini çöpe atan kadının
Kaybedemeyeceği umutlarından başka
Ne olabilir ki…

*
Bana birbirimizi demleyecek birkaç aşk sözcüğü
Fısıldar mısın?
Yanık kahve kokusu kıvamında
Çam sakızı çoban armağanı olsun…

Dündü.
Zamanın kırılma yerinde seni…

Esrarengiz oyunlar içinde bir Kudüs yosmasıydın.
Karanlığa öykündün ,gördüm

Dokunma bu sancıya
Yayılmalı inceden inceye

Gerebildiğince yüzümü göz bebeğimi
Sarabildiği kıskançlıkla

Yasağım kendime
Yollarıma
Kollarına
Yine.

Ruhun küçük şeyler
Gözlerini kısmış sarmaşıklar akşam güneşi
Taşlıyatak’ta karşılama
Anız,karartı
Sağa sola bakma pişmanlıkları

Alfa generalim
Hemen şimdi
Turnaları havalandır
Sürü olup gitsinler çöllere

Gün ortalarını

Evet o sokak o numara bildiğin dış cephe renkleriyle o ev.
Kaçıncı kez hafifçe çaldırıyorsun zili ve sonra kayıplara karışıyorsun.
Kaçmak seninkisi. Kaçmak örtmeye devam etmek demektir bazı şeylerin üstünü.
Her şey birilerine ulaşmak için varken bu kaçış da niyedir.Sahi nereye götürmek
İstiyorsun kendini?
Kaç yıldır dinleniyor sakladıkların söylemeye bir türlü yanaşmadıkların

Sustuğunda kaskatı toprak oluyorsun
Durağanlaşıyor ağırlaşıyorsun
Kaldıramıyorum

Boşluğa bakıyorum
Yeğnik ve sınırsızlaşıyor kimi kez

Fena bozuluyor yere inen her damla
Islaklığı iteklemekten başka bir niyeti yok aslında utangaç yelin
Bir şeyler oluyor baharın bu ilk günlerinde ortalıkta,belli
Sırılsıklam aşk kokuyor tomurcuğa dokunan elin

Sadece meltemlere değil sana da açık yüreğim.