Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Akşam,erkenden indirdi perdelerini buralarda.Nusaybin,kendi macerasını yaşamak üzere bir kez daha sustu.Simsiyah ortalık.Gecenin içine hiç alışık olmadığımız sesler düşüyor, ne ki beklediğimiz sesler değil bunlar.Çünkü bir süre daha yüzleşeceğiz bu gerçeklerle..
Keşke bu akşam yazısını aşağıdaki görselde sessiz sedasız duran evde yazıyor olsaydım.Ötelerden gelip kıyıya yanaşan seslerle buluşabilseydim.
Güçlü bir düş,değil mi benimkisi…
Kimileyin bir ses bekleriz; değişmek isteriz o sözcükleri duyunca.P.ONAY’ın şiirinde olduğu gibi.O zaman kendi sesimiz duyduğumuz seslere karışır:
‘’sesin sesime düştü
seslendin / ses verdim

İçine ilk kez düşülen oyunlardan biri miydi
Şarampol sırtlarındaki kesik taşlar mıydı
Sürülse kentin son izleri şeyler kendi olmaktan çıksa mıydı
Görünmese miydi tablolardaki yapmacık bakışlar

Ya çukur aynalar derinleşirse

.
Bilmiyorum başımdan neler geçtiğini
Alnım yırtılmadı henüz
Bakmayın hop oturup hop kalktığıma
Kolay mı kalınıyor sanıyorsunuz ayakta.

Nedir mi aitlik

Tutkuları kendine çeken şarapların
Kışkırtıcılığı içinde boylu boyunca uzanan
etrüsklü dilberin uykusuzluğudur
Gök gürültülü sancılarıdır

Malzemeleri şöyle Tatlım

Birazcık....bir iki...yarım...
karabiberle kaya tuzu
Dalyan köftesi değil ama

Oda müziği bitince kalkarız.Akşam yaklaşıyor
Haklısın-ne de olsa-sürgünüz sonraya.

Sonra susuyorum,deme bana.Dönemeç gelmeden tıka
basa söndürürüz dudaklarımızı

Avuçlarını kayalardan yonttuğum kınalarla
doldurdum
Kıskandı dağ çiçekleri çılgına döndüler

Bize bambaşka bir ad ver diyerek
Irmağa yalvarıyordum ki

Olmuşla olacak arasında
Tükenmek bilmeyen kavgalar
Yine eklenir düne.

Zaman ufkun sonsuzluk çizgisine
Ürküntü ile güzeli birlikte taşıyor

Geride başka intiharlar olacak öz sular sahipsiz bırakılırsa
Sen gidersen bu oba hep suskun kalmayacak
Kalmayacak yeminini unutan incinik ayak izleri yoldaşsız
Yüreyecek yine tipi ormanlarına birileri

Ey tek başına kalan yaşam düşü

Yıkar beni
Bir kesik söz
Serer
Gökyüzünden yere
Birden
Kırılır yüreğimdeki çiçekler