Biraz yağmur biraz yalnızlık biraz sen
Deniz kurşuni yapraklar kahverengi ve sarı
Sonbahar bir akşam güneşi gibi çekildi gönlümden
Kaldırımlar sarıya keser ağaçlar çırılçıplak
Koyu mavi bir akşamın serinliği gibi
Her hüznün içinde bir sen varsın
Başımın içinde karanlık bir nehir çalıyor
Akıyor sessiz sabırlı ve bilinmeyene
An olur dalgaları düşlerime çarpar
Dillerim lal
Gözlerim anlamsız kalbimde endişe
Susarak konuşmak bu olsa gerek
İlk nefesimde rüzgardım
Yaz beni ateşten eğrilere böldü
Güz içimi burgulu bir sarılığa örttü
Kış donmuş soluktu
Gecenin beyaz kalemi ile yazılmış düşlerde
Ama ben hep baharı bekledim
Gökyüzünün dili dolaştı yine
Toprağa düşen
Her damla
Bir mektup sanki
Özledim diyordu, özledim.
Her şeyin sessizleştiği yerde
İçime doğarsın
Huzur veren dua gibi
Çoğu zaman
Yüreğinde azgın dalgalar kabarır
Korkular toplanır geceden sabaha
Çizgiler çizdim gecenin alnına
Bir dua gibi isimsiz değilmiş vakitler
Boş gözlerle uzaklara doğru bakarken
Konuştu yüreğimin kırık kapıları
Bir çocuk geçiyordu içimden elinde yıldız
Gözlerinmiş bilemedim ilkin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!