Mutlu Gavcar Şiirleri - Şair Mutlu Gavcar

-I-
Gözlerin ışıl ışıl halay,
Gönlüm doludizgin balayı.
Karanlık geceme doğan “ay”ı:
Yakama yıldız diye
Yelkenime hız diye

-I-
Ay bir sırça kemerdir sırlı semada,
O ne gamzeli bakıştır, gamı zedeler.
Gümüşten bir yaydır, gönül burcumda,
Hayalin sahilinde gezinip göz eder.
Aşk taşır geceme, ışır ışığından kış,

Yaşım elli amma çocuğum hâlâ
Kolay mı büyünür gurbet elde?
Hep gözümde tütersin babam.
Gündüz güneşim, gece fenerim
Fizan’a korkmadan giderim
Yolumu açarsın babam.

Gönül nasıl şenlenir memleket neşesinden,
Hele bu baharda sen Kızılbel’e gel de gör!..
Uzakta yaşanır mı şu cennet köşesinden?
Hele bu baharda sen Kızılbel’e gel de gör!..

Yüklenince omzuma emaneti, elemi,

Zemheriler geçti, karlar eridi,
Dağı, taşı yeşil çimen bürüdü,
Damlalar, cemreler dala yürüdü,
Bizim oralara bahar tez gelir.

Yamaçlar canlanır, ille al olur,

Gurbet trenine bindim giderim,
Gün olur yurduma döner mi bilmem.
Her bir istasyonda artar kederim,
Taş bassam bağrıma söner mi bilmem.

Acıdır yad eller, tat vermez dile,

Gel, saçını bende tara deniz kızım,
Yörüngende dolanan naçar yıldızım.
Hayalin nöbettedir baş ucumda hep,
Ben, bende değilim, sende miyim acep?

İntizâr defterine yazılmış yazım,

Gözlerin denizse veya şu deniz gözlerinse,
Sonsuza keyifle süzülen martı, BEN OLAYIM!..

Mutluluk yağmuru altında koşarken delice,
Yanağında gül misali kızartı BEN OLAYIM!..

Duydum ki karlar erimiş, su çağlarmış,
Kışın açtığı yara, kabuk bağlarmış,
Anacığım gelmedi diye ağlarmış,
Geçer mi memleketin baharı bensiz?..

Nasıl canlanmıştır yamacı, anızı,

Su gibi seninle

Akıp gitsem aynalara.

Kapalı çarşılar kadar