Ey sevgili bundan böyle sağ değil
Yücesine erişilmez dağ değil
Gün aşırı bülbül öten bağ değil
Gül görmemiş köy merası say beni
Dışlanınca çok saydığım ahiden
Yol göründü gidiyorum diyorsun
Hele söyle senin kalbin taş mıdır
Bilmem neden sen bu haltı yiyorsun
Hele söyle senin kalbin taş mıdır
Sana nasıl anlatsam ki, derince
Bilemedin sen beni
Kadrimi, kıymetimi
Al git merhametini
Seni artık istemem
Mademki çıktın namert
Beni neden sevmiyorsun
Dostluğumu görmüyorsun
Selam versem almıyorsun
Ben ne yaptım, kimi soydum, sen söyle
Ne hocayım ne hacıyım
Çaresizce düşünmekle olmuyor
Gel gidelim bu yerlerden sultanım
İstesekte bu çilemiz dolmuyor
Tenceremiz boşalıyor sultanım
Yad ellere gelip garip olmuşuz
Dağların yamacına
Muhtacım ilacına
Senden başka hiç kimse
Çare değil acıma
Gel derdime derman ver
Dertlerimi sıra, sıra, toparladım kalbimde
Bir baksanız neler var, kalbimin arşivinde
Neşeden zevkten başka, ne yokturki içinde
İşte ben bu dertlerle, bu kalple yaşıyorum
Yarısı dert doluysa, yarısında özler var
Aileler dağıldık.megapollerde
Bir bir telef olduk, yaban ellerde
Kazanlar, tencere, oldu evlerde
Bizi yoksulluğa, saldılar baba
Uzakta tutarak, olanaklardan
Sözüm geçmez benim bana
Kimse gelmez imdadıma
Yaşıyorum inadına
Nafile yere nafile
Sevme derim yine sever
Gidişin nedendiyki yüreğimin kadını
Hala yazıyor isen ağaçlara adımı
Oysa hiç duymamıştın giderken feryadımı
Yoksa beni yine mi öldürmek istiyorsun
Kara topraklara mı gömdürmek istiyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!