Murat Demir Şiirleri - Şair Murat Demir

Güneş kadar sıcağım
Ay kadar güzelim ol
Dalından ayrılıpta
Düşmeyen gazelim ol

Sar bünyemi bırakma

Öğle bir kale’ki, girmek imkansız
Gönül kapısında, kaldım amansız
Sazım feryad eder, duyup insafsız
Sur dışından, sur içine almıyor

Gök kubbe titriyor, intizarımdan

Komşunun çayırlarına
Girmiş elin inekleri
Taze taze kan emiyor
Yeni dünya sinekleri

Ortadoğu elden gitti

Unut gisin o’nu unutta anma
Divaneler gibi her şeye kanma
Aklını başına topla da yanma
Olmuyor o’nunla olmuyor işte

Budur deseler de sevmenin çağı

Ömrümde bir mevsim var o’da bitmeyen bir kış
Buzul olmuş kalbimde aşktan titreyen yakış
Döktüğüm yaşlardandır sana attığım bakış
Sanma ki seni öyle boşuna kınıyorum

Dağlara, bozkırlara, laleyi, gülü çimi

Eğer medeniyet, görülen ise
Geleceği için, gülmesin kimse
Açlar diyarında, tok sevinirse
Medeniyet onun, cehalet benim olsun

Acımak hissini, unutturduysa

Sende gördün bu bardağı
Taşıran o son damlaydı
Ne gözyaşı ne yağmurdu
Ne güneşti ne de ay dı

Ne ağlarsın deli gönül

Bu sevdanın akamadık suyuna
Hırpalandık acı çektik boyuna
El sözüyle adım adım oyuna
Ne gelirim nede sen gel bir daha

Bilemedik aşkımızın suçu ne

Cihan şümul olmak, ey deli gönül
Taravet çağında, ne güzel bir şey
Artık ondan sonra, bitsede ömür
Her an hatırlanmak, ne güzel bir şey

Kalemin yazmışsa, her gün okunup

Ben senin hasretinle
Mecbur muyum yanmaya
Seni sevdiğsem, beni
Ne hakkın var yormaya

Yoksa senin içinde