Gönül bu, kondu mu çiçek üstüne
Kalkmayı bilmiyor arı misali
Ses seda çıkmasın, demez küstü ne
Değirmen taşıyla darı misali
Düşman kapısında pusu kursa da
Benim yerim dolmaz diye sanan sen
Senin yerin nasıl doldu gelde gör
Gönül denen muhannete kanan sen
Senden sonra neler oldu gelde gör
Nizamlandı akıl suyu bir arkta
Umut etme gönlüm boşuna umut
Artık bundan sonra umudu unut
Al işte ellerim tutacaksan tut
Güneşin bizlere vuracağı yok
Ne yapsak ne etsek sarıyor hızla
Kaşına gözüne doyamadığım
Düğmelere kıyıp soyamadığım
Yerine kimseyi koyamadığım
Bir insan bu kadar güzel olur mu
Cihanda bulunmaz emsalin eşin
Hiç bekleme derim diye kal burda
Ben zalimi zorla tutmam bilesin
Dertler beni elesede kalburda
Ben zalimi zorla tutmam bilesin
Bozulsa da fenim çarkım düzenim
Sakın beni başkasına benzetme
Ben seversem adam gibi severim
Dizlerimi yokluğunda, dert etme
Ben döversem adam gibi döverim
Sakınırım keşkelerden, benceden
Sayın, şiir sever dostlarım, bu şiiri(şiirse) yazmama neden olan gece saat 01-02 sularında gelen telefondur, alo diyoruz cevap veren yok kapatıyoruz tekrar arıyor
yaklaşık 7-8 defa telefon zili çaldı, sonuçta biz aradık karşımıza birisi çıktı, kimsiniz
bu telefonu niçin arıyorsunuz dediğimizde, gökteki yıldızlardan biri diye yanıtladı,
tabi biz doğal olarak telefonu kapattık, sağolsun, bir daha aramadı.bende o saatte
bu dörtlükleri, bu olaya atfen yazmış bulunuyorum,30.07.2003 saat:03.00
Gayrısı bulunmaz karalarımda
Tuzun biberin var yaralarımda
Ben seni yine de rüyalarımda
Görürsem görürüm bundan sana ne
Resmini masama yapıştırarak
Denizde dalgaları
Görür seni anarım
Giyme sakın alları
Göremesem yanarım
Rüzgarlardan uzak dur
Çık hançerim, çık yerinden
Sen orada ne durursun
Duşman dostuma, yan bakmış
Ancak onu sen bulursun
Kara saplı, ak yüzünü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!