Hani geçecekti üç gün sonra kalmazdı hiç acım bu da bir şey miydi
Yeni birileri girecekti hayatıma unutacaktım herşeyi
Beni ne iyi kandırmışsınız bir çocuk gibi kutlarım hepinizi
Yani ben koskoca bir aptalım yeniden hatırlattınız bak iyiki
Geri gel desen bana ya da tesadüfen karşımda görsem şu an seni
Diğerleri gibi değilim ki ben dedim ama hiç oralı olmadın
Uğrunda herşeyi göze alabilirdim sen bana biraz inansaydın
Yerimde bir başkası olsa ne yapardı bilmem ama ben çok ağladım
Gücüme gideceğini bilsem de sözlerinin sesini duymalıyım
Uzun lafın kısası ben seni bir özledim bir özledim ki hiç sorma
Yüzyıl öncesinde neyse yine o hep aynı hikaye
Düz bir çizgide akıp giderken ömür kendi kendine
Aşk çıkar önüne katar alıp götürür bir yerlere
Kalp kanar her sözüne ama kan kusar hep ertesinde
Gezdim gördüm şimdi ne giden ne kalan memnun
Nereye sakladın bir zamanlar bana vermek için hazırladığın o güzel sözleri
İçine mi attın hep sende aynı benim gibi yoksa sahiden unuttun mu hepsini
Lafı bile olmaz hiç çekinme bir an bile düşünme gel al bu candan istediğini
Adı bile konmamış öksüz bir hikaye nasıl olsa en nihayetinde bizimkisi
Yerine koymadım kimseyi ben hep sakladım bir zamanlar çok sevdiğim o gülüşleri
Bu sabah pencereme gelip konan o güvercin fısıldadı bana sen de çok özlemişsin beni
Ayaklarıma sürtünüp duran kedim öyle bir baktı ki bana durma git hadi ona der gibi
Nasıl karşı koyayım ben şimdi bu çağrıya varsa bir fikri olan çıkıp hemen söylesin hadi
Utanmam mı gerek yoksa benim şimdi hiç bilmesende ben de deli gibi özledim diye seni
Yok ama yok utanmam sıkılmam hiç öyle saklamam yandım tutuştum durmam duramam buralarda
Çok yoruldum ne yazık hem de daha çok başındayken yolun
Hiç susmaz ki kafamın içi gönlümün içi huzur bulsun
Hep kovuldum hem de "nolur gitme" diyenlerce ama olsun
Ben yalnız doğdum ve yalnız öleceğim farkındayım bunun
Birlikte yürüyecek olmayan hiç çıkmasın benle yola
Gücüne gide gide dinlersin yaa yine vaktinde birlikte tutulan o şarkıları
Üzüleceğini bile bile seversin yinede o çoktan unutmuşken varlığını
Neylersin ki yürek bu laf dinlemez anlamazsın bir türlü yanmaktan ne anladığını
Ağzına kadar silme acıyla dolu içi ama bak o deli hala akıllanmadı
Yukarı bak kalbim hadi kaldır başını yere eğme öyle bak orda hala gökyüzü
Işıkları açılmıyor hala akşamları bu evin
Odaları ısınmıyor faydası yok günün güneşin
Çocukları uğurladım bitti bayramları içimin
Sokakları bile tanımıyor artık bizi bu şehrin
Çığlıkları hiç dinmedi ki susturamadım kalbimi
Ne biri gelsin kalbime ne de biri değsin tenime artık vazgeçtim ben aşktan çoktan
Umduğunu değil bulduğunu sevsin kalp çok lazım olursa sıkılırsa yalnızlıktan
Ruhum demlensin şöyle bir oturup dinlensin iyice soğusun içim bıktım yanmaktan
Halim yok konuşmaya zaten çok yoruldum herkese kendimi anlatmaya çalışmaktan
Ah benim çocuk kalbim hep böyle düşünen bir aklın elinde oyuncaktı bunca sene
Baktın baktın bana ama bunca zamandır hiç görmedin beni
Aktın aktın yaka yaka içimde ateşten bir nehir gibi
Naptın naptın bana böyle susma hiç öyle bir cevap ver hadi
Uzaksın çok uzaksın ama lazımsın sen bana nefes gibi
Yardım yardım et bana tanrım nolur gör halimi kurtar beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!