Kim kopardı seni en güzel en renkli düşlerinden söyle kim kırdı o kalbini bin yerinden
Aşk mı yakan cayır cayır içini böyle yoksa aşksızlık mı seni gün be gün yiyip bitiren
Dem bu dem kalk hadi vakit gitme vakti bu yerden tut elimden gel peşimden iş işten geçmeden
En sıcak mevsimde bile açamaz çiçeklerin belli ki toprağını sevememişsin hiç sen
Rastlamak ne güzel şeymiş ama böyle bu zamanda sende ki gibi aşkın en temiz haline
Normal değil bu halim biliyorum bir gülüşe eğilinmez böyle yerle bir olunmaz bir anda
Umrumda değil hiç kimin ne dediği böyle bir mucize bir daha bulunmaz kırk yıl arasan da
Ruhum delik deşik bir bakışınla ilk defa aşk düştü içimin kör kurak susuz topraklarına
Aklıma esir değil artık kalbim açtım kapılarını salıverdim sevda kuşun kanadında
Yerini yurdunu kendi seçer aşk ya gelip kalır sol yanımda ya bakıp kalırım arkasından
Çoktandır farkındaydım ben de aslında olup bitenlerin
Ondandı bu suskunluğum böyle dalıp dalıp gitmelerim
Ben sandım ki hep yanımdasın sen benden hiç gitmeyeceksin
Aldandım hiç olmamışsın aslında yalanmış gördüklerim
Korkmakta haklıydım bir değiştin sen sanki böyle değildin
Ardına sürgüler çektim kalbimin ağzına kadar hüzünle doldu zaten artık yeter
Sonuna kadar seninleyim deme bana sen de çok anlatıldı o bildik hikayeler
Lafının arkasında duracak gücün yoksa verme sen de hiç öyle büyük büyük sözler
Işığın aydınlatmıyorsa içimdeki karanlığı gölgen düşmesin üstüme yeter
Kalın duvarlarım olsa da bana topunla tüfeğinle değil varsa yüreğinle gel
Kalkmadı o kedi bile hala yatağın ayak ucunda oturup seni bekliyor
Atmadı değil kalbim senden sonra atmaya atıyor ama ikide bir tekliyor
Sen nasıl öğrendin ki unutmayı benim bildiklerim seni unutmaya yetmiyor
Topladım geriye kalan her şeyi yerine koyayım dedim bini bir sen etmiyor
Bunlara ne gerek vardı sahi söyle biz neyi beceremedikte bu hale geldik
Meyilliydi kalp hep acıya sonu belliydi taa en başından
Eğilmedi ama daha önce kimsenin önünde aşkından
Renkli değil bana hayat hep siyahtı hemde en koyusundan
Verir miydi seni bana çok isteseydim çıkarıp koynundan
Emin değilim hiç o kadar cömert davranmadı hayat daha
Böyle biter zaten hep bütün masallar ezberledik çoktan
İyiler hep kazanır kötüler yanar bakma hepsi yalan
Lafta güzel olur her şey varsa biraz sabır biraz zaman
Elin oğlu alır yürür biz anca nal toplarız arkadan
Meyler dolup taştı bir kaç kez şimdi kafalar hafif duman
Bu nasıl bir döngü yine mi yalnızlık gelip dayandı kapıma
Daha kaç gün oldu koyalı başımı çift kişilik bir yastığa
Durası yok artık tende canın alacaksan al tanrım onu da
Kör olası bir burgu oyup duruyor yüreğimi nasıl olsa
Dudağımda bin sövgü düşman başına denecek kötü şansıma
Yazmayacaktım artık sana aşka dair bir tek satır bile bundan sonra
Getirir ama yine rüzgar inadına inadına kokunu burnuma
Atmayacaktım artık burdan bir adım bile senin olduğun sokaklara
Götürür ama yine yollar canımı sürükleye sürükleye arkanda
Duramam sensiz ben ben dursam yüreğim kopar içimden yine sana varır
Gücü yok sesi yok konuşacak tek bir sözü yok halsiz kalbinin sustun artık öylece
Üzen çok kıran çok hiç acımadan sırtından vuran ne kadar çok dostun varmış kahpece
Lüzum yok ağlamaya bu da geçer hadi kalk ayağa hala çocuksun biraz sadece
Acı yok adı yok bundan böyle hüznün yeri yok kalbinde hem yandın zaten yeterince
Yanlışı doğrusu kalbin korkusu geçmişin tortusu beni bağlamaz gel aşk affeder
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!