Sadece bir şeyi bilmek istiyorum bunca yıl hiç mi sevmedin beni gerçekten
Öylesine bir durak mıydım senin için hani şöyle bir uğradığın geçerken
Ben nice düşler kurdum bize dair ne dilekler tuttum ikimiz için içimden
Kendince sebeplerin vardır tabi şimdi bir de gidişine haklı bir gerekçen
Netice değişmiyor ama yine sen gidiyorsun ben burda beterim ölmekten
Marifetmiş gibi büyük bir gururla anlatman yok mu ah bir de şimdi herkese bizi nasıl yok ettiğini
Ellerine sağlık aferin mi diyeyim sana ağız dolusu mu söveyim sen söyle neyi hakettiğini
Riyakarsın yaa hani tepeden tırnağa kusurumu bağışla hangi yüzüne tüküreyim bilemedim ki
Aşikardı gerçi güvendiğim dağların ardı gün gibi ben yalnız kör bir inançla ne bulmayı bekledim ki
Lütfedip sussan şimdi hatta külliyen çıksan hayatımdan başka hiç bir ihsan falan istemem senden inanki
Yolunu bulamaz ki yüreğim sensiz bir kör köstebek zor sevdalar diyarında
Adımı bile diyemem sorsan şimdi bakarım öyle boş gözlerle uzaklara
Fazlasını aramam bir kez sarılsan unutulur o an ne kadar hüznüm varsa
Elini bile tutamam yanıbaşımda olsan tutulur aklım o da kaldıysa
Sana varmak için koşuyor içimdeki nehir al beni kaybet deryalarında
Dönmesi yine beklendi bütün gün sabahtan akşama
Bir çizgi daha eklendi her günün sonunda alnıma
Böylesi hiç görülmedi daha önceleri hayatta
Birisi daha çok sevdi ki bak kalbin onun yanında
Körkütük yalnızım burda en az yaşım kadar yaralı
Sen haklıydın herkesten kaçıyor korkuyordum ben aslında belkide en çokta kendimden
Uzak durdum herşeyden çektim elimi ayağımı tuttum kendimi sustum hep bu yüzden
Sen farklıydın herkesten nasıl da indin o kadar derine çektin çıkardın beni benden
Tuzak kurdum yollarına gelmemen için bana ama sen hiç korkmadan geçtin hepsinden
Çok iyi biliyordum kalbim ben aslında sonunda yine aynı şeyin olacağını
Bir sorun mu var aramızda benim bilmediğim ne şimdi bu kendini benden uzak tutma uğraşları
Ayrı yolum mu var benim senden bilmez misin hep sana çıkar benim içimde sevdanın bütün yolları
Ne lüzum mu var sana böyle bağlanmama şunu bil ki aşk diye bir şey varsa yalnız sensin onun adı
Uçurum kadar dipsiz ummanlar kadar derin sana karşı bendeki yürek sen içine sığamadın mı
Yoluna çıkar önüne durur o kör şeytanlar hep uğraşır koparır seni benden uyma sen onlara
Nereden çıktın sen şimdi tam küllendi yangınım unuttum derken
Yeniden yakmak için elinden geleni yapıyorsun gerçekten
Görmezden gelemezdim ki ne çok özlemişim o gözlerini ben
Beni ben bile tanıyamazken bir bakışta gördün içimi sen
Saklayacak değilim ki senden evet çok koydu bana yokluğun
O vurduğun yer o kadar da çok acımıyor artık kalbim kabuk mu bağlıyor ne diye
Düşündüğüm an düşüyor aklıma yine hep sana dair bir anı senli bi hikaye
Oturduğun boş koltuğa baktım da bi şöyle koyu bir acı gelip oturdu içime
Üzüldüğüm yan şu ki hala kördüğüm aşığım ben senin saç uçlarına bile hem de
Unuttuğumu sandın belki sende herkes gibi inandın bunun olabilirliğine
Koyu kumral tenli soğuk yüzlü sert bakışlı bir sonbahar sabahında
Sararıp birbiri ardına dökülüp yeri öpen yapraklar altında
Ellerim ceplerimde başım önümde ufak ufak ağır adımlarla
Yürüyorum aklımda sen yanımda yokluğunla ıslak kaldırımlarda
İki adım ötesi görünmüyor sanki sisten bir duvar var önümde
Belli belirsiz bir histin önceleri içimde nasıl da büyüdün böyle sen günden güne
En az elli yerinden kırılmış halsiz kalbimde yeniden filizlenen tek düşsün belkide
Yaz gelir oldu sanki içime şöyle bir gülsen yüzüme öyle ürkek utangaç halinle
Zor nedir unuttum senin gelişinle yerle bir oldu o koca dağlar küçüldü gözümde
Aklımı kovdum başımdan sen geldikten sonra kalbim kendisiyle her gün yeni bir savaşta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!