Kurcalama artık lütfen önünü ardını hiç öyle
Olan oldu biten bitti ama bizden olmadı işte
Dur hiç dokunma artık açılmasın yaralarım yine
Bir daha kanarsa bu defa kapanmaz hiç bir dikişle
Kursağımda kalsın varsın tüm hevesler sevinçler yine
Nöbet tutuyor yokluğun kalbimin önünde senin çıkıp gitmeni bekliyor
İlelebet kal n'olursun sen bende inan yaa o geçerse yerine diye içim tir tir titriyor
Lazım olan tek şey sensin bu yüreğe gerisi hep hikaye bırak anlatsınlar onları kim dinliyor
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum duyulmuyor mu sesim senin ordan oysa ki yer gök inliyor
Yanıp yanıp sönüyor ruhum sensizliğe gebe gecelerde içim bir dalgalı bir durgun
Görme duyma hiç bilme sen ben burda biterim düşerim kalkarım yeniden kendi kendime ayağa
Öyle bakma yüzüme yalandan üzülür gibi yapma artık tanıyor seni kalp kanmıyor bunlara
Zorla güzellik olmuyor işte hiç zorlama bırak git lütfen beni en kötü yanlarımla başbaşa
Değme dokunma yaralarıma kalsın öyle onların her biri beni bana sövdürten bir hatıra
Etme bulma dünyası yaa burası kalır sanma senin de yaptıkların benden çaldıkların yanına
Göç etti seninle tüm korkularım o kuşlar gibi neresi olduğunu bilmediğim uzaklara
Iç etti bi sesin piç bir yalnızlığı sindirip susturdu bak ağzını bile açamıyor bi daha
Zahmeti mi olur hiç senin için yaptığım herhangi bir şeyi niteleyen en son sıfat o bende
Engel mi dedin benim kalbimin lügatında öyle bi sözcük yok eğer ortada gerçek bir aşk varsa
Masallarda olur bir tek öyle mutlu sonlar deme kalbim gel öğretelim aşkı inanmayanlara
Gidesim var çok uzaklara niye durayım ki beni buralarda tutan bir şey mi var sanki sen yoksan
Öpesim var yine o aşk kokan dudaklarından kana kana ne olurdu sanki şimdi burada olsan
Zaten hep sonradan bulur beni o pişmanlıklar durur karşımda çekip vurur canımın tam ortasından
Daha ben anlamadan ne olup bittiğini ne ara gittiğini hesap sorar anılar hiç durmadan
Eğilir başım düşer gardım yığılır kalırım o an dört duvar üstüme çöker geceler hep kör zindan
Bir yaz daha geçip gitti demeye kalmadan geldi bak yine hemen eylül
İçimde ne çok yaş birikti yağdı yağacak gözlerim kolaysa gel de gül
Rahat mısın bitti mi diyeceklerin içinde kalmasın ne varsa dökül
Elimde ne kaldı ki zaten inandığım aşktan biraz duman biraz da kül
Yorma sen hiç kendini sonbahar dökecek tek yaprağı kalmadı kalbimin
Yanıbaşımda olamasan bile içimde kaldırdığım hemen her taşın altındasın
Azıcık gülümser gibi olsa yüzüm bir de bakmışım ki tam da o an sen aklımdasın
Fark etmeden geçip gitti belki o maden avcıları ama yüzde yüz saf altındasın
El ayak çekiliverdimi şöyle bir ortalıktan efkar efkar bütün akşamımdasın
Susuzluğum öyle büyük ki sana bir ömür içsem seni dinmez yine bendeki yangın
Su yüzüne çıkmamış düşlerin gün yüzü görmemiş sözlerin var gibi derin bakıyor gözlerin
Eline yüzüne bulaştırıyor herşeyi zaten yüreğim karşında sanki ürkek bir güvercin
Lüzum yok sözcüklere aslında konuşmadan da anlaşırız sen bir gülümse kalbim dile gelsin
Ezilir ruhum altında o kurşundan gözlerle bakma çek üstümden onları yüküm hafiflesin
Ne olur kusuruma bakma ne dediğimin çokta farkında değilim zaten kendimde hiç değilim
Cümleler kısaldı özneler saklandı mamafih yüreğimin yükleri hiç azalmadı
Araya giren günler uzadı aylar yıllara vardı mamafih bende mevsim hep aynı
Nefesim daraldı göğsümde sıkışıp kaldı gittin ya içimde bütün şehirler yandı
Işığım karardı yüzümde renk kalmadı sararıp soldu sensiz canımın yaprakları
Milyon kez anlattım milyon kez dinledi mamafih tek yanıt vermiyor odanın tavanı
Susturdun içimdeki çocuğu en zayıf yerinden acımadan vurup öldürdün
Elimden aldın küçük sevinçlerimi bile tüm renklerimi siyaha döndürdün
Lütfedip azıcık eğilseydin kalbimden daha mı çok kırılırdı o gururun
İsteyip ulaşamadığın bir şey olursa beni anımsa tam da o durumum
Neyse hiç yaşanmadı farzet yine de sen ne ben bir şey söyledim ne de sen duydun
Kendini gördüğün o yerden bile daha yüksekti kalbimde durduğun yer oysa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!