Siliniyor mu gerçekten yoksa izi kalıyor mu yürekte ayrılığın
Biliniyor mu eldeyken kıymeti aşkın o büyülü masum varlığının
Gidiyor musun erkenden ne diyeyim zaten bir bu kalmıştı yapmadığın
Biliyor musun sen esasen çok korkakmışsın bu mu senin kahramanlığın
Susmasaydın bir konuşsaydın o gün orda belki bizi kurtarabilirdin
Çok oldu koyup gideli beni böyle söndü bir bir tüm düşlerim
Ne çaldı kimseler kapımı ne koydu yerine birini kalbim
Dokundu susup söylemediğim her söz bak kaskatı şimdi içim
Kalmadı hiçbir umut azaldı kalp yine seni bitiremedim
Olur mu olur derler yaa hep bir şeyi taa yürekten çok istersen
Bulamam senden daha iyisini sanırım duramam kimsenin yanında bundan daha iyi
Alamam sensiz ben tek bir nefes dahi gibi geliyor bana söyle bu aşk değil de nedir ki
Havadan sudan bahsederken bile sen benim duyduğum şey sanki dünyanın en güzel ezgisi
Açamam senden bir başkasına içimi ben bu gönül son gününe kadar hep senle kilitli
Ruhumdan koparabilirse gelsin koparsın hadi biri seni benden öyle kolaydı sanki
Bir kez daha tek başıma çıktım yola aklı hiç almadan yanıma
Kaç kez dedim kalbime oysa dereyi görmeden paçayı sıvama
Başa bela o kalp hep çift kişilik düşlerde yalnız uykularında
Bir ders olsun bu da bana yine hep yalnızlık kalan avuçlarımda
Eski bir fotoğrafı görüp düğümleniyor boğazım bazen
Tutmuyor artık eli ayağı kalbimin iyice halsizleşti elden ayaktan düştü sen gideli
Atmıyor sanki sesi soluğu kesildi çarpmıyor öyle eskisi gibi heyecanla deli deli
Mat ediyor beni hep yokluğun şah gibi ihtişamlı dikiliyor karşımda bi görsen ne heybetli
On kala duruyor hep sana her gece senle uyanmak dileğiyle kurduğum gönlümün saatleri
Düşmezdin sen böyle takılıp bir gülüşe kalbim sana ne oldu söyle
Eğmezdin başını öyle kimselere şimdi bu yerle bir halin de ne
Neredeyse tanıyamıyorum sesini böyle atmazdın daha önce
İçimde bir şeyler oluyor düşünceler düşlerimle savaş halinde
Zamansız gelir hep mucizeler ve kırk yılda bir olur kalbim unutma
Şeytanlar dolaşıyor kafamda geliyorlar gidiyorlar hiç rahat vermiyorlar
İnsanlar geçiyorlar karşıma deli diyorlar ama hiç içimi görmüyorlar
Uzaklar tütüyor burnumda ama tuzaklar var her yanda bir geçit vermiyorlar
Ufukta batıyor bak gün yine akşamlar beni öldürmeye hazırlanıyorlar
Kapılar bile düşman bana bir kilidin yerini dahi zor buluyor anahtar
Ne tembel bir yelkovan bu böyle bir adım bile atmıyor yokluğunda sanki zaman durdu
Eskiden olsa böyle miydi günleri geçtim yıllar birbirini dörtnala kovalıyordu
Sevmem hiç senden sonra bir daha atmam demişti yaa kalbim inan o bile sözünde durdu
Lokma aşk girmedi kalbime ki bilirsin zaten geçmez ki sensiz boğazımdan bir yudum su
İçimde dinmek bilmeyen artçı sarsıntılar ve ardı arkası gelmeyen tonla anı var
Marifet gerektiren bir işti gerçekten yerden kalkmayan yüzümü gülümsetebilmek
Elinle koymuş gibi buldun ama sen büyüdükçe kaybettiğim sevinçlerimi tek tek
Lafını esirgemeyen o kahpe felek yüzüme vurdu canımı yakan her gerçeği
İyiki sen tuttun elimden yoksa çoktan düşmüştüm ben tutunacak neyim kalmıştı ki
Konuşmadığımız hiç birşey kalmasın senle zaten paslandı duygularım dura dura
Emin olmadığım öyle çok şey var ki aşk üstüne gel hepsini yeniden öğret bana
Bakma bana öyle lütfen yoksa dökülür hemen damla damla tuzlu sularım gözümden
Elin hep yanağında öyle ürkek bir ifade ya biterse diye mi bütün endişen
Rahat edecekse için hemen söyleyeyim hiç bir yere gitmem gidemem ki ben senden
Renksiz düşlerimi gökkuşaklarıyla süsleyenim gelmişim geçmişim herşeyimsin sen
İlla dudaktan dökülmesi mi lazım içimden geçenler okunmuyor mu ki gözümden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!