Bunu hiç yazmadım ben daha böyle bir şey hiç yaşanmadı aslında
İçimde bir yerlerde sakladığım bir ukteydi belki de yalnızca
Rutubet kokan odaların duvarlarında çentik çentik hasretim
Şarkılarımın tamamında kaleme adını ezberlettiğimdin
Anlamasınlar acımı görmesinler diye savaşırken kendimle
Kayıp gitti içimden onca düş dilimden sakındığım bir özür cümlesi yüzünden
Ayıp ettin ama sen de kovulur mu insan kalpten böyle küçük bir hata yüzünden
Bakıp kaldım peşinden öyle ki geçip giden trenleri seyreden bir öküzüm ben
Koyup baktım önüme sensizlikle tüketilen günlerin hepsi yüzde yüz hüzünden
Bak uslandım ey tanrım yetmez mi bu ceza yok mu bana da yaşatacak bir mucizen
Sen hiç yutkunamamak nasıl bela bir şeydir bilir misin
Ne bir lokma ne de bir yudum su geçmez hani boğazından
Ben çok çok iyi bilirim acısını o çaresizliğin
Sen hiç bilmesen bile saygı duymayı dene en azından
Dağ taş yer gök her yer yanıyor bak yüreğimin ateşinden
Didik didik ettim kalbimin her yanını yok kalmamış bir gram aşk kırıntısı
Dedim ne yapalım bu gece de aç kalple uyuruz artık sabaha hayırlısı
Delik deşik uykularım ki bir türlü kesilmiyor kabusların ardı arkası
Sensiz eksik hep bir yanım sanki sende kalmış gibi canımın yarıdan fazlası
Gün doğar mı sabaha çıkar mı yoksa aşksızlıktan ölür mü kalp onu da bilmem
Bu kadar da sert vurmana gerek yoktu aslında kalbimi parçalaman için
El kadar bir çocuktu zaten kalbim karşında yalnızca azarlasan yeterdi
Gideceğini biliyordum aslında bir haller vardı sende bir değişmiştin
Üzeceğini bile bile gittin bari alıştıra alıştıra gitseydin
Minnettar bak şimdi sana tüm o iyi gün dostları nasıl alkış tutuyorlar
Gülümser gibi yaptığıma bakma sen dikiş tutmaz yaraların ev sahibidir kalbim kimse bilmez
Üzdüler beni hemde en sevdiklerim öyle ki ölüyorum desem duymaz kimse bir yudum su vermez
Nerdeler hani ben mi göremiyorum yoksa alacağını aldı herkes ve çoktan çekip gitti mi
Elde var şimdi hüzün ve yine yalnızlık bir kez daha kaybettik her zaman olduğu gibi öyle mi
Şimdi dökülür içimdekiler yığılır şişeler ama korkarım durmaz şişede durduğu gibi
Gel demen yeter yalnız bana senin şöyle bir yarım ağızla
Ölmemem için hiçbir neden yok inan o an senin uğruna
Zor denen şey ne ben hiç bilmem zaten konu sen olduktan sonra
Dur hemen gitme lütfen bir dinle söyleyeceklerim var daha
Ezberlenen tüm o aşkları unut şimdi kaldır at kenara
Çatıda bir güvercin vardı ya o bile uğramıyor ne zamandır
Elini ayağını çekti herkes ne bi hal soran var ne de hatır
Dün ağzına kadar sevinç dolu olan kalbim şimdi tam takır kuru bakır
Bugün anladım ki bende güzel olan ne varsa sen yanımdayken olandır
Ne kimseler bakıyor yüzüme ne kendim bakabiliyorum aynalara
Susma bir yabancı gibi bakma öyle bize hiç bir faydası olmayacak bunun biliyorsun
Usta bir yalancı gibi kandır istersen bir kez daha beni ama bir şey söyle ne olursun
Zorla tutamam ki seni yanımda içinde aşk yoksa bitsin tamam istediğin gibi olsun
Asla kırmam kıramam ki seni ama sen bağır çağır giderken yüreğin bu yükten kurtulsun
Ne zaman sussan böyle ayrılığın ayak seslerini duyuyorum beni çok korkutuyorsun
Önceleri küçücük bir düştün sadece bende zamanla büyüdün çoğaldın içimde
Yavaş yavaş kök saldın yerleştin iyice kalbime üstelik öylesine masum alabildiğine doğaldın gözümde
Lütfedipte baksaydın bir kerecik olsun yüzüme sen de görürdün kendini gözbebeklerimde
Eskidikçe artsaydı değeri aşkın yanımda olurdun şimdi ayrı kalmazdık böyle yıllar geçip gitmezdi beklemekle
Zor diye bir şey yoktu hani imkansız sözcüğü asla bizim aşkımızı tanımlayan bir sıfat olamazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!