Nerede hani bende en sevdiğini söylediğin şey olan o çocuk gülüşlerim
En son sana vermiştim ben onları nerede unuttun söyle bari bende bileyim
Verme geri bana hiç öyle o kırık dökük tebessümleri yok onlar benim değil
Ah bir de soruyor musun hala onca şeyden sonra bilki sana hakkım helal değil
Elimde değil ki dilimin ucuna kadar gelip yuttuklarım acıtır içimi
Bi tırpanla biçilmiş gibi kesildi tüm umutlarım
Öyle hırpani ki üstüm başım çok kötü durumdayım
Boş bir cep gibi ters yüz oldu gidişinle tüm hayatım
Yeni hiç birşey yok dantel dantel büyüyor yalnızlığım
Tutunmaya çalıştığım her dal kırılıyor bu ara
Bitirdim ne varsa içimde aşka dair
Sildim süpürdüm tüm kırıntıları bir bir
Bir çizgi bir gülüş bir dokunuş vesair
İstediğin tam da buydu belki kimbilir
Yitirdim kalmadı ne akıl ne de fikir
Batıdan esti rüzgar onu bile sevdim hemen hem de sırf senin olduğun yönden geliyor diye
Alnımdan öptü usulca sonra okşar gibi saçlarımda dolaştı elleri uzunca bir süre
Ne yapsam bitti diyemiyorum olmuyor işte yeniden başlıyorsun hep bitti dediğim yerde
Unutmak pek bir kolay geliyor tabii dile ama sen onun zorluğunu gel kalbe sor bir de
Yalandan sevdin beni hep sen yada sever gibi yaptın sadece ama inandım ben bile bile
İçime atsam boğuluyorum dışıma vursam korkuyorum çalarlar seni benden
Peşinden koşsam yoruluyorum geride dursam özlüyorum n'apacağım böyle ben
Eşiğinde duruyorum zaten sensizliğin yalvarırım gitme lütfen hiç içimden
Köşesinden kenarından tutunuyorum zaten hayata bırakma beni bir de sen
Küçücük umutlar sakladım hep sana dair ama sustum kimseler bilmesin diye
Emin değilim ben de artık bildiğim hiçbir şeyin gerçekliğinden
Demin kendi yansımamdan bile korktum aynanın önünden geçerken
Aynı değildi bir şeyler ama belli ki ayna değildi değişen
Kendimde değilim sanki beni de götürdün giderken sen içimden
Özrün kabahatinden beter olsun istersen ama dön her nerdeysen
Kapattım zannettim gidişinle kalpte açtığın yaraları
Ama aklıma düşen bir gülüş becerdi hemen kanatmayı
Kararttım günlerimi hep yasakladım kendime konuşmayı
Oysa gözümden düşen hiçbir yaş söndüremedi yangınını
Topladım bütün anıları bıraktım çok uzak bir yerlere
Bugün de bitti geldi geçti eksildim biraz daha
Önümde değilde ardımda kalanlar daha fazla
Her gün böyle başlıyor ve bitiyor hep aynı sonla
Gözüm yolda ama kimseler görünmüyor ufukta
Hüzünle bitti deldi geçti içimi koca sevda
Beklemeden gelir bazen güzel şeyler bilirim hayat sürprizleri aşk tesadüfleri sever
Eklemeden yıllar saçlarına beyazları görmez ki insan onları yanından geçip gider
Yükledim bende ne varsa yüreğime vurdum yollara az gittim uz gittim kah düştüm kah kalktım
Zemheriler cehennemler gördüm yılmadım biraz kırgın biraz yorgun ve hep tutkun kapındayım
Al beni al hadi içeri bak darmadağın üstüm başım üfle tozum dumanıma karışsın
Kuruyup düşüyor bir bir dökülüyor bak tüm yapraklarım
Doğrudur bir vakit küçük dağları ben yarattım sanırdım
Boyumun ölçüsünü aldım hem de çok ağır bir şekilde
Sonumun böyle olacağını hiç tahmin etmezdim bile
Yolumun nereye varacağını kestirmek çok zordu en başında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!