Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Pasaport, kimliğim, cibiliyetim
Soruldukça Türk’üm dedim gururla!
Beş para etmezmiş kabiliyetim
Yerildikçe Türk’üm dedim gururla!

Baştan yanlış ettim ele hicretle

Sabah doğan güneş gibi
Bakıp ona ah çektirme
Akşam yağan ateş gibi
Yakıp ona ah çektirme

Parıltayıp parlayarak

Yok arkadaş yok işte, hakiki dost arama
Herkes bana hak verir yinede avunuyor
Bulurum zannederek, hiç bir yeri tarama
Aklı başında olan Allah’a güveniyor

“Allah’tan başka dost yok” bu gerçek kavranmalı

Söyle canım söyle derdin bileyim
Devan için gerekirse öleyim
Yaklaş hadi göz yaşını sileyim

Bir gül artık gülmek sana yakışsın
İki yürek mutlu mutlu bakışsın

Her gün kahveye gider oynardi içer idi
Sızardı bir köşede kendinden geçer idi

Kimse ile uymazdi hergün kavga ederdi
Ele avuça sığmaz ağızı bet beterdi

Sokakta bir insan gördüm söylenir
Bazı sözler sayıp sayıp geçiyor
Gocunanlar sözlerinden huylanır
Bu yaptığın ayıp deyip geçiyor

Vatandaşlar çoluk çocuk ihtiyar

Bir kulak ver dinle beni uşağum
Bu gün bayram yarun matem olmasun
Tehlikeyi bu gün önle uşağum
Bu öğtüm yarun sitem olmasun

Habu bayram uyanmaya vesile

En iyi cevap

Umutlarım vardı varlıktan öte!
Kara bulutları semada gördüm
Öyle bir şaşkınlık körlükten öte
Nereye döndüysem şamata gördüm

Aklımdan çıkmıyor şeklin şemalin
Yâr, bana ne etti ah bu ayrılık!
Hülyamın süsüdür güzel cemalin
Sor, bana ne etti ah bu ayrılık!

Ateşten gömlektir aşkı taşımak

Avrupa sattı bizi
Önüne kattı bizi
Gene aldattı bizi
Kıbrısı da alacak

Boşverilmez bu işler