Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Yazıp çizmek ile tarif olunmaz
Arkadaşa candır yaşarî usta
Şarkta, garpta böyle bir dost bulunmaz
Adamdır, insandır yaşarî usta

Radyosunda dostlar muhabbet eder

Tabiyetim var!

Yere yapışırım rüzgar estikçe
Borana direnen tabiyetim var
Dişler gıcırtayıp çivi kestikçe
Titreyip gerinen tabiyetim var

„Fransız memleketinde peçe ile gezilmez“
Demişti ermeniler, bunlar neden yazılmaz

Sarkıntılık etmişler hamamdan çıkanlara
Dünyasını yıkmışlar dehşetle bakanlara

Kaç kere faka bastı
Yine kendisi küstü
Kalktı feryadı bastı
Mikdat`a küsüm diyor

Ona buna yağ yakar

Düşünüyor bizim için eloğlu
Daha kafa yormamıza gerek yok
Açık değil izin için eloğlu
Kalkıp izin sormamıza gerek yok

Onlar bilir, ses edersek kızarlar

Hoşça kal yerine kolayı seçtin
Saldırıp da öyle gittin vicdansız
Kem bakan gözlerin saffına geçtin
Güldürüp de öyle gittin vicdansız

Yazacağım var oldukça
Sıhhat bana yâr oldukça
Edep haya ar oldukça
Sevdayı da yazacağım

Yazacağım her halimi

Şair olan rehber olur yol olur
İmanını yaşar gerçek şairler!
Böyle olan faydaları bol olur
Zamanını aşar gerçek şairler!

Hecelerin sözcüklerin piridir

Hz. İbrahim

Bir gün Nemrut bir rüya, gördü ve çok ürkmüştü
Hayatında ilk sefer bu rüyayla korkmuştu

Bir rivayete göre, gördüğü rüya şöyle

Anlamadan öğrenmeden bir şeyi
Bildik gibi ortalarda turlama
Hudutlusun bilemezsin her şeyi
Yazık olur dimağını zorlama

Cadde yoğun atacaksan bir volta