Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Hasrette bir uzman oldum
Biliyorum biliyorum
Çünkü her gün saçlarımı
Yoluyorum, yoluyorum

Bilmeyenler sitem eder

Gurbetteyim burada, ne var ne yok orada
Yaşarım bu arada, neşe ile hüzünü

Hep arayıp izlerim, gerçek benim sözlerim
Ne kadar da özlerim, yaylaların düzünü

Derdimi paylaştığım her gül solar elimde
Artık yolamıyorum, solan güller neyime
Bir vefasızın ismi, dolanıyor dilimde
Boşa dolamıyorum, yalan diller neyime

Bülbüle gıpta edip, gül derim gül kokarım

İdi, idi, değil idi
Dedi, dedi, demediydi
At’a et’i, it’e ot’u
Atta et’i yemediydi
Biri attı, biri itti
Bir bakın it ne ettiydi

Ayrılmak kolay değil hele veda eylemek
Sevenin sevdiğine zordur hoşçakal demek
Sevenlerin diline yakışır mı söylemek
Sevenin sevdiğine hordur hoşçakal demek

Her şey birden bitmez ki yaşarken sizli bizli

Yanına yardımcı aldığın halde
Gene de hafifsin görmüyor musun?
Ortada zavallı kaldığın halde
Bunun hikmetini sormuyor musun?

Partiler devletten yardım alıyor

Kendi taşhanam da taş kırıyordum
İçine uğradı şaşının biri
İçimden ateşler fışkırıyordum
O bana laf attı hem iri iri

Yanlış bu kırışın, yanlış duruşun,

Mevlana ne demiş, onu bir düşün
Cesaret alırsın,düzelir işin
Allah var, O yeter, boştur telaşın
Selam ver mutlaka, cevap alırsın

Umutlu ol her an, kendine güven

Sürekli her gece girer rüyama
Özlemle taşarım Karadeniz’im
Bedenim gurbette sürünür ama
Hep sende yaşarım Karadeniz’im……..İbrahim Yavuz

Okşijen deposu dağların senin

Nefsine sahipsiz, olmuş insanlar
Haramın peşinde koşar dururlar
Ekmeği bu yolda bulmuş insanlar
Şeytana uyarlar coşar dururlar…………İbrahim Coşar

İnsanlar değil ki aynı kararda