Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kültür bize atalardan mirastır
Bir gül gibi derelim mi ne dersin
Gönlümüzden akıp giden Arastır
Ummanlara sürelim mi ne dersin.....İlhami Arslantaş

Aramızda olmaz senlik ne benlik

Salaklık

Nedirki bu cevher tükenip bitmez
Varoldukça döner dünyanın çarkı
Aslında bu cevher beş para etmez
Gür oldukça döner dünyanın çarkı

Aklımda iken Çaykaram
Uyku bana olur haram
Her saniye buram buram
Kokusu burnumda düter

Bu ayrılık bana ölüm

Ahmet Tufan Şentürk göçtü buradan
Bir gün onun gibi, olabilirim
Cennetine koysun onu Yaratan
Ancak hayır düa salabilirim

Ben de öleceğim günün birinde

Gurbet elde geçen günler acılı
Gariban işçiler binbir sancılı
Zaman akıp gider artı kamcılı
Nalları dibinde toz oluyoruz

Başlamıştır artık kara bir devir

Uykuda mısınız sevgili gençler
Kurşuna mı döndü bükülmez tunçlar
Nerde milli şuur nerde bilinçler

Acep bundan sizde var mı acaba?
Hayat hep zevk sefa yâr mi acaba?

Kötü insana kendi kötülüğü yediyor
Bütün kötülükleri kul kendine ediyor
Yüce Allah kitapta edenler bulur diyor
Yakmaya çalışanlar, kendi yanar uşağum

Kötülük işleyerek kendine verme zarar

Her şey ne kadar da, güzeldi, hoştu
İşini terkeden evine koştu
El ayak çekilmiş, sokaklar boştu
Bir futbol maçının, oynandığı gün

Her türlü cileye göğsümü gerdim
Ayrılıktan acı keder görmedim
Gam kasavet keder sayılmaz derdim
Ayrılıktan acı keder görmedim

Sevdiklerim öldü hep teker teker

Ayının vefası!

Oduncu ormanda odun ararken
Uzakta bir ayı inler dururdu
Baltasını vurup odun kırarken
Ayı ona bakıp dinler dururdu