Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Salaklık

Nedirki bu cevher tükenip bitmez
Varoldukça döner dünyanın çarkı
Aslında bu cevher beş para etmez
Gür oldukça döner dünyanın çarkı

Yazacağım var oldukça
Sıhhat bana yâr oldukça
Edep haya ar oldukça
Sevdayı da yazacağım

Yazacağım her halimi

Şu insanlar ne acaip, yedisinden yetmişine
Sağlığında sahip çıkmaz, rahmet okur geçmişine
Neye yarar sahiplenmek, bir eserin bitmişine
Bitiren bittikten sonra, bırakıp gittikten sonra

Böyle mi olması lazım, bu mu vefa, bu mu sevgi?

Kötü insana kendi kötülüğü yediyor
Bütün kötülükleri kul kendine ediyor
Yüce Allah kitapta edenler bulur diyor
Yakmaya çalışanlar, kendi yanar uşağum

Kötülük işleyerek kendine verme zarar

Gurbet elde geçen günler acılı
Gariban işçiler binbir sancılı
Zaman akıp gider artı kamcılı
Nalları dibinde toz oluyoruz

Başlamıştır artık kara bir devir

Aklımda iken Çaykaram
Uyku bana olur haram
Her saniye buram buram
Kokusu burnumda düter

Bu ayrılık bana ölüm

Ahmet Tufan Şentürk göçtü buradan
Bir gün onun gibi, olabilirim
Cennetine koysun onu Yaratan
Ancak hayır düa salabilirim

Ben de öleceğim günün birinde

Her türlü cileye göğsümü gerdim
Ayrılıktan acı keder görmedim
Gam kasavet keder sayılmaz derdim
Ayrılıktan acı keder görmedim

Sevdiklerim öldü hep teker teker

Ayının vefası!

Oduncu ormanda odun ararken
Uzakta bir ayı inler dururdu
Baltasını vurup odun kırarken
Ayı ona bakıp dinler dururdu

Yeryüzünü biliriz, üstünde dört döneriz
Ha yat, ha gez fark etmez yaşa mayan toprakta!
Yer altını unutur er geç ona döneriz
Hayat sür ama azma yaşamayan toprakta!

Sağın ölün ibretlik, sen kalk sağı solu yor