Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Aldanmıştım bir an verdiğin söze
Yanmıştım bir kere, yanmam bir daha
Tekrar güvenmeyi alamam göze
Kanmıştım bir kere kanmam bir daha

Benim için kafa yorarsın diye

İşbaşı yapınca kara cahiller
Çok şey iptal oldu Karadenizde
Yıkıldı yok oldu bütün sahiller
Yollar ikmal oldu karadenizde

Çukurlar taş doldu, burunlar gitti

Yolsuzluk, arsızlık, pişkinlik gördüm
Aklıma geliyor dünler Coşarî
Maddeye, makama düşkünlük gördüm
Bozuldu zamanlar günler Coşarî..........Mikdat Bal

İnsanlar düşmüşler geçim derdine

Lafın varsa konuş yoksa ağzın tut
Çarem yoktur diye sus adam gibi
Geveleyip durma ya at, ya da yut
Çekil bir kenara pus adam gibi

Kimi küçümsersin, sen bin betersin

Bilirmisin hasreti, tanır mısın özlemi?
Tanımayan, tatmayan nakıs olur izlemi!
Nasıl yazar bir şair, eğer yoksa gözlemi
Atmaya gerek yoktur gurbet canımı yakar…. Ozan Mikdatî

Allah’ım bir ruh verdi, birde can taşıyorum,

Hasta oldun abim gittin vatana
Ne haber var yazar mısın can dostum?
Kavuştun mu eşin dostun atana?
Ahbaplarla gezer misin can dostum? …..Y.Gürlek

Hasta isen kimse bakmaz yüzüne

Bir komşumuz vardı, fakir mi fakir
Herkesin gözünde hakir mi hakir
Halinden memnundu şakir mi şakir
Haline aldırmaz hep şükrederdi
Dünya geçicidir, fanidir derdi

Zikir Hak’kı anmaktır
Allah’a inanmaktır
Aşkı ile yanmaktır
Gerçek ferah bu ola
Lailaheillellah

Evladım bu memleket. yabancı bir diyardır
Otuz yıldır burdayım, hâlâ bana ağyârdır
Otur da anlatayım, çok bilmediğin vardır
Bu gurbet yordu beni, baban bir ihtiyardır

Gençlikte taşa değse, ellerim kıracaktı

Doğal mıdır doğalGazık?
Sorduk cevap bulamadık
Halka yazık mülke yazık
Gördük cevap bulamadık

Suyun suyu oldu bu yal