Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Askerliğim bitmişti, ver elini Çaykara
Yollarımı gözleyen yoktu inanır mısın?
Şimdi ben ne ederim, düşündüm kara kara
Çünkü beni özleyen çoktu inanır mısın?

Ne anne var ne baba, bu ne biçim köy dedim

Gurbete çıkalı kaldık arada
Unutmadık asla özümüzü biz
Dışlandık burada, hem de orada
Yılmadık kesmedik hızımızı biz

Vatandaşa sahip çıksınlar diye

Gurbet çekilmiyor artık durulmaz
Bırakıp buradan göçmek isterim
Çıkmaz bir sokakta adres sorulmaz
Başka bir caddeye geçmek isterim

Hazırlanıp yola girme zamanı

Günes döner, Dünya döner, felekte
Zerre döner, küre döner, melekte
Hakkı anar hepsi ayrı dilekte
Dile artık, bundan gayri bekleme!

Nankörlükten etmemişsen şükrünü

Hasrette bir uzman oldum
Biliyorum biliyorum
Çünkü her gün saçlarımı
Yoluyorum, yoluyorum

Bilmeyenler sitem eder

Gurbetteyim burada, ne var ne yok orada
Yaşarım bu arada, neşe ile hüzünü

Hep arayıp izlerim, gerçek benim sözlerim
Ne kadar da özlerim, yaylaların düzünü

Derdimi paylaştığım her gül solar elimde
Artık yolamıyorum, solan güller neyime
Bir vefasızın ismi, dolanıyor dilimde
Boşa dolamıyorum, yalan diller neyime

Bülbüle gıpta edip, gül derim gül kokarım

İdi, idi, değil idi
Dedi, dedi, demediydi
At’a et’i, it’e ot’u
Atta et’i yemediydi
Biri attı, biri itti
Bir bakın it ne ettiydi

Ayrılmak kolay değil hele veda eylemek
Sevenin sevdiğine zordur hoşçakal demek
Sevenlerin diline yakışır mı söylemek
Sevenin sevdiğine hordur hoşçakal demek

Her şey birden bitmez ki yaşarken sizli bizli

Mevlana ne demiş, onu bir düşün
Cesaret alırsın,düzelir işin
Allah var, O yeter, boştur telaşın
Selam ver mutlaka, cevap alırsın

Umutlu ol her an, kendine güven