Mehmet Macit Şiirleri - Şair Mehmet Macit

Uğurlar ola canlar, bu gün size iş düştü,
‘’Stratejik derinlik!’’ hayal ötesi düşmüş.
Çıktın yine yollara, haine göster rüştü,
Domuz girmiş tarlaya komşu komşuya küsmüş.

Ey oğul! Bu topraklar sana kolay vatan olmadı.
Kimse atalarına toprakları bağışlamadı.
Nice, nice anaların, dedelerin kanı aktı.
Kan ile yoğruldu bu toprak, birbirine karıştı.

Bak oğul, bu Vatan bize, Ata’dan emanet kaldı.

nefesimle bıraktım yürek yangınlarımı esen yellere,
hicranları katarak.
dileğim odur ki sevgili,
seni de yaksın,

Gönlüm düştü esmere, esmer halden anlamaz.
Gül serdim yollarına, esmer gülden anlamaz.
Dil döktüm günler boyu, esmer dilden anlamaz.

Yağmur yağsın istiyorum, şimdilerde.
Çisil, çisil sisler içinde düşsün damlalar.
Kömürlüklerin teneke damlarına vursun, ahenk içinde.
Gecenin uzun ve sessiz geçen anlarında, arkadaşım olsun.
Yalnızlığın, acımasızca hüküm sürdüğü gönül dünyam,
Yağmur damlalarının mistik havasında, huzur bulsun.

Ne kızarsın be güzel? Bil ki bu aşk Hay’dandır.
Seni üzen dillerim özümdeki huydandır.
Kalbimi vuran oklar göze desen yaydandır.
Yol bekleyen bu kula usul usul gel yeter,

Umutsuzluktan Öte…


Umutsuzluk doluyor duygularıma, inceden inceye.
İsyanım var şimdilerde, insafsız gecelere.
Gündüzün ıstırabı bitmeden,

Uzakta kal sevgili.

söylemeliydim sana senli duygularımı,
saklamak işkenceydi ruhumu saran aşkı.
istedim ki sen de bil,
sen de öğren,

Vahşetin yaşayan izleri 1

Bu hikaye tamamen hayalidir.Bir yarışma için yazdım.
Bir gün Irak cezaevinden Nurbanu Hatun isimli bayan T.B.M.M. bir mektup gönderir.Mektup mecliste okunur.
Bu mektubun verdiği hüzünle ve ıstırapla hikayeyi kaleme aldım.Biraz uzun olduğu için üç seri olarak ekleyeceğim.Tamamının okunmasını dilerim.

Bütün kadınlarda bir telaş. Sürekli dua ve niyazlara başladılar. İçimizde benim gibi yaşı küçük olan yoktu. Ağlamakla, umutsuz kalan insanların çıkardığı seslere benzeyen sesler çıkartarak, birbirlerimizden yardım bekler gibi, bakışmaktaydık. İçlerinde en küçük ben olduğum için, Hasena abla beni yanına almış, korkmamam için sürekli dua ederek bana destek olmaya çalışıyordu. Ara sıra onunda titrediğini hissediyordum. Ama onun sevgi dolu sıcaklığı manevi gücümü artırıyordu. Bazı kadınlar bayıldılar. Hasena onlara yardım ederken korkmadığını göstermek istiyordu.

Dipteki boşluğa gidip geldi. Orada bir delik olduğunu, isteyenlerin hacet giderebileceğini, ama suyun olmadığını söyledi. İlk olarak da kendi abdestini yaptı. Sonra;
-Hepimiz hala hayattayız ve yaşamaktayız dedi. Sonrasında devamla;
-O halde hepimizin bu gibi ihtiyaçlarının olacağını, burada utanmanın olmadığını anlatarak, bizlere ön ayak olmaya çalışmıştı.