Mehmet Macit Şiirleri - Şair Mehmet Macit

eski bir şehrin, loş sokaklarında,
bir aşk sahnesi kurulmuştu.
oyun, tek perdelik, iki kişilik bir oyundu.
yazarı, senaristi, yönetmeni aşktı.
kumrular uykuda, yarasalar uzaklarda avlandı.
yoldan geçenler, oyunu izleyemedi.

Karşılar ulu çınar makbere gelenleri,
Dinlendirir ruhları uzaktan gelen ezan.
Bir aşkın çıkmazında çaresiz kalanları,
Toprak basar bağrına derdine olur derman.

Bir bir gitti gelenler baki kaldı sırları,

Merhaba dost!
dolunayın muhteşem güzelliği,
Hafif esintilerle oynaşan suların üzerinde dans ederken yansımalar,
Doyumsuz bir hazla sahnenin seyrine dalar gözlerin.
Buruk yüreğin tarifsiz üşümeler içinde.
Ha varsın ha yoksun bulunduğun âlemde.

kararmış bir buluttu esti ufuklarıma,
bir başka doğdu güneş,
zamansız oldu akşam.
geceyi siper etti sapık emellerine,
dönüşüme hazırdı ruhundaki canavar.
doğurdu ne yazık ki seni masum bir ana,

Altın kemer bağlanmış bellere hayran oldum.
Estikçe huzur veren yellere hayran oldum.

Seher vakti bağlarda zikre başlayıp coşan,
Aşkına ağıt yakan dillere hayran oldum.

‘’Komünizm kötü rejim aldanmayın sakın ha!
Gelin artık Nato’ya yan bakan olmaz daha.’’
Katıldık koşa koşa sanki bulunmaz vaha!
Yaşandı kötü günler belalar fasıl fasıl,
Kaybedildi gençliğim boşa gitti çok nesil.

loş ışıklı komun dışkı kokan havasında,
çocuk dünyamızı yaşardık.
bir başka dünya var mıydı uzaklarda?
bilemezdik o zamanlar.
kış mevsiminin ağır şartlarında sığınacak en güzel yerimizdi,
hayvan komları.

hani yağmur yağar ya!
pusludur hava inceciktir damlalar.
bazen şimşekler eşliğinde,
gökten boşalır sular.
garip bir coşku dolar,
gönlünde saklı kalmış sessiz duygularına.

‘’Kalmamışsa toplumda barış ve sevgi dili,
Ne Din sağlar huzuru, ne yönetim modeli.’’
M.Macit


Maksat Allah’a varmak, değil mi ey Müslüman?

titreyen ayaklarım geçmişi yazar gibi,
doğacak fırtınayı fark ediyor hislerim.
aşka esir benliğim,
bulamıyorum artık düne ait kimliğim.
volkan olmuş içimde sana ait tutkular,
patladı patlayacak,