Yüzüncü yıldan selam sana ey şanlı hilal!
Dikti seni en yücelere Mustafa Kemal,
Edemez hiç kimse seni indirmeyi hayal,
Senindir cumhuriyet,senindir istikbal.
Mevla’m tâ ezelden aziz kılmış bu milleti,
Bu millet,tarihinde tatmamış esareti.
Tarih sayfalarına nakşetmiş hürriyeti,
Hürriyet aşkına kurdu bu cumhuriyeti.
Güneş bir ülke olsaydı
Başkenti sen olurdun Antalya’m
Senden kısa süreliğine bile ayrılsam
Kalbimi Yivli Minare’nin duvarına
Çiviler de çıkarım .
Bir milletin hiç şairi olmasa
Çağlarca
Tek başına yeter
Farklı özellikte çok şair
Dağlarca.
Zirvende buz gibi sular kaynaşır,
Aklı karalı sunalar oynaşır,
Ah âşık bülbül gül ile söyleşir,
Başı dumanlı yüce dağlar hey!
Günler,aylar,yıllar,mevsimler geçti
Daha bekleyeyim mi yâr ben seni?
Allı turnam gölünden suyun içti
Daha bekleyeyim mi yâr ben seni?
Bakıver aynaya da gör gözün yapısını,
Düşünme o yapısındaki küçüklüğünü.
Açsın da sana inanç ve ilmin kapısını,
Gör o küçükteki sanatın büyüklüğünü.
Ufuktan doğan sabah güneşi,
Yaprakların arasından süzülerek
Gözüme doğuyor.
Gözüm aydınlanıyor.
Göz aydınlığı bu olsa gerek.
Gönül bahçesinde gül biter gülistân olur,
Dalında bülbüller öter bülbülistân olur,
Gönül ekersek kurumuş,çorak gönlümüze,
Gönülle dolar gönlümüz,gönülistân olur.
Aşk şiirini ben hep ağlar buldum
Bunca şiir okudum aşka dair,
Okurken hep gözyaşına boğuldum,
Hepsi aşk şiiri yazmada mahir,
Görmadim ben hiç gülen âşık şair.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!