Kahve gözlerini sevdiğim güzel,
Gözüne bakmaya kıyamadım ben.
Kuşatamaz seni ebed ve ezel,
Yüzünde benleri sayamadım ben.
Aşkıyla yolunda yeksân olduğum,
Bir ömür uzayda dolaştı ruhumuz,
Hâlâ da uzaydadır ayak izlerimiz
Göklere dokunmadı ama kollarımız
Neden gözlere diken oldu dillerimiz ?
Akıttığımız gözyaşları pınar oldu,
Neler gelip geçti şu garip başımdan
Doldu taştı hep denizler gözyaşımdan
Yazın, başımdan geçenleri taşıma
Okusun bilmeyenler mezar taşımdan.
Fanidir bu koca dünya fani,
İnsanları ayrıştırıp dediler bir kısmına koyun
Koyun ki bahane, oynuyorlar oyun içinde oyun.
Derler,bu dünya ikimizden birine fazlaymış güya
Gerçeklerden uzak, görüyorlar rüya üstüne rüya.
Varalım dost havzasına
Yüz sürelim ravzasına
Son ver kardeş kavgasına
Gel gidelim dosta gönül
Her doğan ki, bir gün ölür,
Yürümek isterim
Yoldaş yok.
Paylaşmak isterim
Sırdaş yok.
Vermek isterim gönlümü,
Gönüldaş yok.
Neden düşman oldun bana
Ne yaptım ben sana?
Anladım
Hiç iyilik yapmadıklarımın
Neden dost olduğunu bana.
Benim lale gülüm,sevda çiçeğim!
Katıp seni” demlen” diye çayıma,
Seni ben yudum yudum içeceğim,
İçip içip kendimden geçeceğim.
Engel diye kafdağını koysalar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!