Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Günahlarımızdan beslenir şeytan
Zulüm kan ve gözyaşından.
Her kötülük mutlu eder onu
Acıyla inleyen her can.

Bu günahkara izin

Bakmayın öyle çılgınlığıma,
Şairim ne yapsam yeridir.
Mısralar ağlaşır içimde
Ruhum akıllanmayan bir serseridir.
Ezilen karıncaya bile acır yüreğim
Rüzgarda uçuşan yapraklarla titrerim.

Şiir uslanmaz çocuğudur acıların.
İzinsiz kanatır şairin yüreğini.
Ne zaman huzura kavuşsa insan,
Unutur yaşamın soylu rengini.

Şair tutkuyla sever yalnızlığı.

Kaç zamandır
Bekar evimde
Nasıl üzgünüm
Bilemezsin.
O çok temiz
Bildiğin ben,

Yıllardır sitemle uzaktan bakan
Yanıma gel de sarıl boynuma.
Sevda ateşiyle gönlümü yakan
Kimseler görmesin saklan koynuma.

Anlamsız hayatım kurumuş vaha

Sitemim var tüm savaşlara
Akan kan ve gözyaşına
Zafer ve sevgi pahasına.
Sitemim var haksızlıklara
Kötülerin mutlu kahkahasına.
Sitemim var yalana dolana

Ey unutulmayan yar,
Bir Bostanlı vapurunda
Yağmurlu bir sonbahar
Yine karşılaşacağız seninle.
Öyle sıkı sarılacağız ki

Ruyamda gördüm
Küçük oğlumu
Onbeşyıl önceki
Çocuk halini.
Defalarca öptüm
Ela gözünü

Gün birlik günüdür,ayrışma değil
Kenetlenme zamanıdır sımsıkı.
Nasıl unutursun toprağını çiğneyen
Düşman çizmelerini?
Oysa daha dün namusuna uzatmıştı
O kirli ellerini.

Kuşları izliyorum kalp gözüyle.
Bu nasıl muhteşem bir tasarım
Nasıl bir refleks ve yetenek?
Yaradılışın her anında inanılmaz emek.
Hepsinde çeviklik ve kusursuz birlik.
Her birinde ayrı yetenek ve güzellik.