Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Soğuk bir kış günü zemheri ayaz
Bir enkaz altında titriyor bebek.
Annesi babası yanı başında
Bu hazin bekleyiş nasıl bitecek?

Hıçkırıyor sesini kimse duymuyor

Vefalı bir dost gibi
Derdimi paylaştığım
Hiç izin almaksızın
Hergün kucaklaştığım.
Her derdimin ilacı
Yalnız sensin aşığım

Yine aklıma düştün
Bu akşam üstü.
Havada saçlarının kokusu
Dilimde kırık dökük
Bir ayrılık türküsü.
Sensiz ilk kış yağmurunda

Hiç üzülme sevgilim
Kışın sonu bahardır
Eğer ayrılık varsa
Bir gün kavuşmak vardır.

Dökülen her gözyaşı

Söyleyemediğine üzülme sakın.
Konuştuğun değil
Sustuğundur, sırrınla var eden seni,
Bildiklerin ama anlatmadığın.
Yaşayamadıklarına üzülme sakın.
Yaşadıkların değil

HAVA SU TOPRAK,
UÇUŞAN KUŞLAR, YAPRAKLAR
VE, HERŞEYE RAĞMEN İNSAN,
DÜNYADA VARLIĞI EN DEĞERLİ OLAN...

Kızgın volkan gibi zavallı kalbim
Sönmeyen ateşle her an yanıyor.
Yalnızlığım çöl güneşi bağrımda
Anıların izleriyle kanıyor.

Muhtacım sana ölene kadar

Sıkıldım hüzünlü şiir yazmaktan
Usandım zalime baş kaldırmaktan
Hem acı hem tatlı geçti bir ömür
Yoruldum hayatı anlamamaktan
Yoruldum serabı gerçek sanmaktan..

Viran kaldı yokluğunda sokaklar
İncir altı, Hasan Ağa parkı.
Dolaştığımız her yer.
Viran kaldı korular, parklar
El ele oturduğumuz banklar.
Viran kaldı senin aydınlattığın evim

Sevgili arıyorum
Tıpkı sana benzesin.
Dayanılmaz gülüşü
O işveli bakışı
Yürekten yalvarışı
Tıpkı sana benzesin.