Yeni bir kurtuluş hayaliydi gördüğüm;
Kara toprağın çatlamış bağrında,
Kırkayak çiyan solucanlı
Unutulmuş tarlalarda.
Yeni bir umuttu duyduğum,
Sağlam çatlak ellerde
birkaç yıldır otobüste tirende
yaşlılarda yer veriyorlar bana
ayakta yolculuk çok zor olsa da
yardım yine dokunuyor insana.
kimi amca diyor kimisi dayı
Kim bilir kimler koymuş, bir yastığa başını
Kimler silmiş sessizce, dökülen göz yaşını.
O yastık ki bir bilsen ne çok anısı vardır
Sanma ki her şey senin, anladığın kadardır.
O yastık hayallerin en kalender eşiği
Sen göremesen de güneş mutlaka doğar.
Her yeni gün bir başka umut
Her doğan umut yeni bir başlangıçtır.
Şafağa en yakın yerdedir
Hiç bitmeyecek sanılan karanlıklar.
Daima umut et, bir gün elbet
Beni kendimle yalnız bıraktın
Oysa ruhunun yarısı bendim
Öksüz çocuk gibi hergün ağlattın
Bekle desen ömür boyu beklerdim.
Bir viranelik şimdi hayatım
Yalan küçük yorganla kışın yatmaya benzer
Bir yanını örtersin diğer yanın açılır
Yalan bir başlayınca sonraki onu izler
Ne kadar gizlesende her tarafa saçılır.
Yalancı yalanıyla kandırdığını sanır
Ağlaşır anılar bana uzaktan
düşünüp dururum seni derinden
karanlık bir evren belirir yoktan
ay güneş yıldızlar kaybolur birden.
sonu acı biten bir masal gibi
Puslu ve yağmurlu bir İzmir günü
Sahilde martılar ve yapayalnız ben.
Ne vapur getirdi ne rüzgar seni
Öyle özledim ki bir bilebilsen.
Belki çok yakın mesafedesin
Akşamın hüznü çaldı kalbimi
Hasretle bakarken çok uzaklara,
Belki de bir daha dönmeyeceksin
Senden ayrıldığım o sokaklara.
En güzel günler yanında kaldı
Umutlarla dolu yaşam bizimki
Bir güler bin ağlarız hepimiz,
Birkaç güzel anı avutur bizi
Çok kez acılarla dolar kalbimiz.
Şahidi yok nasıl geldiğimizin
-
Ahmet Emer
Tüm YorumlarSayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.