Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Bornova ışıkları
Uzakta hayal meyal
Gece çökmüş sessizce
Sensizliğin üstüne.

Kimbilir hangi sokak

Kimse sevdiğini kolay terk etmez
Onlarca sebep yatar altında
Evlilik üç beş kusurla bitmez,
Pek çok sırlar vardır onun yanında.

Ayrı karakterler yaşar yıllarca

Yine yalnızım bu bayramda.
Ne sevgili ne bir dost var yanımda.
Acılı mısralara kucak açmış yüreğim
Vefasızlığın en ölümcül zehiri var kanımda.

Yine yalnızım bu bayramda.

Kan kokarken genizler
Ürküttü Tanrıyı
Kırçıl yaşamın
Avurtları çökük
İskelet çehreli
Boynu bükükleri.

Ne kadar kırılsak ta
Affetmek yakışır insana,
Bizi bilgeliğe taşıyan.
Ne kadar horlansak ta
Sevmek yakışır insana
Karşılık beklemeden

Ne zaman bahçede
Beyaz gül görsem
Yasak bir aşkı
Anlatır bana.
Adı konmayan
İsmi olmayan

Ben yıldızlar parladıkça yaşarım.
Bir gün mavi gökler ıssız kalırsa eğer,
Üzerinde tek yelkenli kalmazsa denizlerin
Uçsuz bucaksız çöller vahasız
Ve yüreğin bensiz kalırsa eğer
Bilki o zaman gizli gizli ağlarım.

Kaçkarların bir köyünde
karlı dağlar eteğinde
hayatımın son deminde
hem huyumdan hem soyumdan
bir kız sevdim akrabamdan.
gizli aşk bu kimse bilmez

Enginde bir kuş olsam
Kanat çırpsam semaya
Sonra süzülsem yere
Yorgun bir akşam üstü
Konsam ıssız bir köye.
Anlatsam bu sevdamı

Hep yalnız kal.
Hep çaresiz
Beni bekler bileyim.
Belki bir sabah
Ansızın gelecek gibi.
Hep yalnız kal.