Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Bu son şiirim sana
Gün doğmadan yazdığım
Kalem tutan ellerim
Artık kadeh tutacak.

Mutsuz akşamlarımda

Hani bir kış günü
Tir tir titrerken
Yakıcı bir güneşi
Özlersiniz ya,
Hani aniden başlayan
Bir güz yağmuru

İki yol var önümde
Uzayıp giden.
Biri bensiz
Birinde sen olmayan.
İki sevda önümde
Seçemediğim,

Bir Günahla başladı
Bu acı yaşam
Yine günahlarla
Geçip gidiyor.
Şeytanı Cennetten
Çıkaran Allah,

Sana ne anlattıysam anlamadın arkadaş
O yüzden kızmıyorum acıyorum haline.
Zembereğin doğuştan sanki başka kurulmuş
Çektiğinle seçtiğin uymuyor ahvaline.

Dilim kurudu amma dinlemedin derdimi

Öyle kolay değil
Bir hırsız gibi
Hasta kalbimi
Çalıpta gitmek.
Kolay değil
Bakışına hasret

An be an doğanlar ölenler olur
Her gün yeniden kurulur dünya
Kan ve gözyaşı hiç eksik olmaz
Yıllarca sürer bu hazin rüya.

Ne doğuşumuz belli ne ölümümüz

Olaylara tarafsız bakarsak eğer,
Çoğumuz biraz katiliz biraz da hırsız.
Her birimiz farklı görürüz gerçeği
Oysa hiçbir şey göründüğü gibi değildir
Farklı izlemezsek her şeyi.
Kim hayatında öldürmedi

varoluşum da sır yok oluşum da
yaşadığım ömür yalnız bildiğim.
oysa hayat bir nefesin ucunda
ona rağmen çılgın gibi sevdiğim.

an be an can bulan can veren olur

Bu İstanbul gecesi
Yine çok dertli başım.
Ne sıladan haber var
Ne dost ne arkadaşım.
Bu sabahçı kahvede
Dertlerimi dinleyen