Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Bazı sevgiler vardır
Sevilene de yeten.
Bazı tutkular vardır
Ancak ölünce biten.

Bazı gerçekler vardır

Sükut ve karanlık koyun koyuna,
Hayır şer birlikte uykuya dalmış.
Uzakta zamansız öten horozlar
Birde yalpalayan sarhoşlar kalmış.

Teker teker sönmüş yanan ışıklar

Bana yazdığın o mektupları
Birgün,
Ağlamadan
Okuyabilecekmiyim.
El ele dolaştığımız yerleri
Yalnız başıma

Yaşamın en çileli
En çaresiz yerinde.
Gecenin en karanlık
Sabahın seherinde.
Bir çift önemseyen göz,
Bir şefkatli ruh

Bir süreden beri
Yüreğimi acıtan şeyler
Geliyor aklıma.
Artık eskisi gibi
Beni sevmediğini,
Ya da ilk tanıdığımda seni

Hıçkırarak ağlıyordu
Sokaklarda İstanbul
Barut ve kan kokarken
İnsanların üzeri.
Yok artık o güzellik
Boğazın sularında

Dün akşam yine
Tartıştık seninle.
Sebep,
Kahrolası kıskançlığın.
Oysa ne güzel
Bir akşam yemeği

Seninle İstanbulu
Nasıl özledim bilsen
Hüzün dolu sokaklar
Hasretinle kimsesiz.

Oysa sen yoksun artık

Sev yaradılanı
Yaradandan ötürü.
Türk'ü Rus'u Arap'ı
Kürt'ü Çerkez'i Laz'ı,
Hor görme hiçbirini
İnsan gibi insansa.

Mecnun gibi severiz birbirimizi, caniler gibi üzeriz.
Bir türlü değişmez bu kısır döngü.
Hayat dediğimiz, belki de böyle bir şey.
Mutlu olursun, önemsersin önemsenirsin,
Bir gün anlamını yitirir her şey.
Ne güzeli fark eder gözlerin,