Bana ait diye bildiğim
Eski bir evdeyiz güya.
Belki İzmir ya da başka yer.
Meçhul bir ramazanın
İftar öncesi.
Çıkıp gelmişsin evime.
Dün akşam seni gördüm rüyamda.
Beyaz bir gelinlik vardı üstünde.
Maziyi hatırladım o anda
Acı bir tebessüm vardı yüzünde.
Yaklaşamadım bir türlü yanına
Kırmızı güller tutyordun elinde
Ne olurdu biraz alıştırsaydın
Ansızın gelen bu ayrılığa.
Her acıyı banayaşatsaydın da
Mahkum etmeseydin bu yalnızlığa.
Meğer seninleymiş sevdiğim çiçek
Kaçıyoruz bir ilahi katilden
Bilmiyoruz kaç yaşında nerde bizi bulacak?
Kurtuluş yok, ne fidye ne yakarış boşuna
Kim bilir yüreğimiz hangi yılda duracak?
Kaçıyoruz bir ilahi katilden
Ne güzel şey sevmek.
Kimseye hesap vermeksizin
Hiç kimseden izin almadan ve,
Karşılıklı sevginin
Paranoyasında daralmadan
Yalnızca sevmek.
Bu bahar sabahı ilk kez
Kuşları farkettim penceremden.
Aylar varki seninle göremediğim kuşlar.
İlk kez seyrettim erik ağaçlarının çiçeklerini,
Pembe beyaz, dal uçlarında açan
Ölümsüz renklerini.
Anlamsız gururla herşeyi yıktın
Terkedip giderek bağrımı yaktın
Şüphe zehiriyle kalbime aktın
Bir türlü geriye döndüremedim.
Kinim ölümsüz sevgiden kaldı
En son yorgun bir gökyüzü kaldı bize.
Birde nedensiz ihanetlerden kirlenmiş
Ağaçlar, toprak ve deniz.
Bir bilge bana şöyle demişti`; Hayat,
İnsan gibi yaşarsan önemlidir.
Ne ekersek ancak onu biçeriz.
Kahretsin
Nasıl da gözüme ilişti birden.
Saçından bir tel düşmüş
Eski halıya,
Hayal gibi geçtiğin
Eski günlerden.
-
Ahmet Emer
Tüm YorumlarSayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.