Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Artık bu dünyaya ait değilim
Beni bekliyor hiç bilinmeyen
Uçup gitti ruhum sonsuz göklere
Bilmiyorum sözlerimi var mı dinleyen.

Ne büyük umutlar kaldı geride

Ne zaman seyreylesem gün batımı denizi
Sen gelirsin aklıma anılara dalarım.
Tükenen her sevdadan geriye kalan izi
Senden bir parça sanır utanırım ağlarım.

Herşey birlikte güzel,saray zindandır sensiz

Güneş doğarken isyan ediyor
Yoksulluğu örten karanlıklara
Çilekeş bulutlar her gün ağlıyor
Sorgulanmayan haksızlıklara.

Adalet bitmiş umut kaybolmuş

Alaca karanlıkta bir adam yürür
Tenha yollarda.
Soğuk toprak yalar
Yırtık papuçlarının içinde
Nasır tutmuş tenini.
Ürpertir rüzgarın acı çığlığı

Daha dün gibi sanki ayrıldığımız.
Oysa bir çok uzun yıl geçti aradan.
Ne ölümsüz anılardı yaşadığımız
Selam olsun o yıllara buradan.

Artık tüm sahiller hüznünle doldu

Akşam yat sabah kalk.
Hep aynı döngü.
Bazen şartlanma
Bazen tuluat.
Hızla geçiyor
Bu garip hayat.

Yağmurlu bir günde
Selam okunur.
Duyarsın adımı
Karşı camiden
Belki kuşluk vakti
Belki bir akşam

Gölgelerle büyürüm her akşam üstü
Gurbet usanmadan ağlar içimde,
Bir sabah bir ikindi vakti kaybolur kuşlar
Ayaklarım bedenime isyan içinde.

El tutmaz bel tutmaz her yanım çıkmaz

Ya bizi kandırdın ya çok değiştin
istersen zor değil geri dönüşün
yıllardır küllenmiş yarayı deştin
bu yol İslam değil, ne de Zerdüşt ün.

birileri hala umut bağlıyor

Çok şeymi istiyorum?
Mesela bir yağmur yağsın.
Eğri büğrü damlardan ağlamaklı,
Hem ince ince.
Bir yağmur yağsın.
En hüzünlü melodilerden ıslak