Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Hilal yıldıza sırtını dönmüş
gecenin koynun da sessiz duruyor
üşüyen bulutlar kaybolup gitmiş
ıssız kaldırımlar seni soruyor.

uzak tepelerde ışıklar yanar

Ne zaman ve nerede geleceği bilinmez
Azrailin çok sıkça uğradığı yaştayım
Temennim, katettiğim ömrümün yarısıdır
Babamı sonsuzluğa gönderdiğim yaştayım.

Kasaba camiinden hergün sela okunur

Ne gerçek İslam bu ne de Müslüman.
Bir çoğu uydurma sahte din iman.
Aklı olan her kurala inanmaz
Eğer mümin isen değerli namaz.

Her dinin yasası önce adalet

Neden gittiğinden çok niçin döndüğün önemli.
Yalnızlık ve çaresizlik değilse nedeni,
Geri dönmek iki yabancı gibi ölmekten iyidir.
Tıpkı karanlıklardan çıkıp ışığa kavuşmak gibi.
Ya da fırtınalı bir denizde limana ulaşmak gibi.
Neden gittiğinden çok nasıl döndüğün önemli.

Aşkı tanımadan
Çok şey güzeldi,
Tanıyınca hayatın
Kendisi oldu.
Korkuyorum birgün
Bitecek diye,

Bizi ayıran İstanbul üzgün
Öksüz çocuk yalnızlığında
Bıraktığın yer.
Aşk gerçekse
Prangaları eskitir
Mezara dek sevdiysen eğer.

Hem okuduk hem de yazdık
İmkan bulunca da gezdik
Çok şeyin sırrını çözdük
Tek insanı çözemedik.

Bazen güldük bazen kızdık

Görür görmez sevdim
Kadının birini.
Kahvenin en güzel tonu
İri gözlerini
Bir ressama ilham verecek
Narin ellerini.

Bir gün senden önce ölüp gidersem eğer
Ela gözlerimi sana bağışlıyorum.
Benim gözlerimle bak kendine bir kez.
Seni nasıl gördüğümü anlayacaksın.
Bir gün vefalı bir kalp ararsan eğer
Hiç tanıyamadığın kalbimi de al

Birçok bahçe gezdim bir çok gül gördüm
Bir gül var ki hiçbirine benzemez.
Sanki kan damlası her bir yaprağı.
Onu ancak gülü bilmeyen sevmez.

Koklamaya kıyamazsın solacak diye