Tiz ve acılı bir düdük çaldı önce
Sonra kayboldu karadenizin
Hırçın dalgalarında gemi.
Sahilde kalan genç kız
Son defa salladı
Çaresiz ellerini.
Cebimde son mektubun
Elimde fotoğrafın
Bu Nisan sabahında
Hasret gideriyorum.
Senden uzaklaşmanın
Sızısı var içimde
Mutluluğu al benden hüzün gönder yanıma
Yokluğun kör karanlık muhtacım zindanına.
Sende başlayan her şey viran kaldı yarına
Dinlediğim şarkılar işkencedir canıma.
Yarım kalan şiirler aşkın sihrine hasret
Yalnızlık illet gibi dokunuyor kanıma
Şafakta yürüyen ey beyaz atlı.
Bu hüznün bir çağın kapanışımı,
Yoksa korktuğun kırık kanatlı
Bir kızıl gecenin haykırışımı?
Bağrını açarken yoksul seslere
Durma beyaz atlı koş ötelere,
Duvar takvimi hala
Ayrıldığımız yerde.
Koparılmamış yaprak
O günü gösteriyor.
Gözümde son bakışın
Zehirli bir ok gibi
Gün battı tepelerin ardından
Kan rengi yavaş yavaş.
Tuttu zalimliği evrenin
Şafaktan en uzak yerde
Siyah bir mezar gibi
Bekleşirken önümde.
Ne zaman
El ele tutuşmuş
Aşıklar görsem
Seni hatırlarım
Yüreğim sızlar.
Yaşanan acılar
Seni çok sevdiğimi
Ne olur anla artık
Bundan sonra kendime
Ayrı dünya kuramam.
Uzakta bile olsan
Ah öfke ah.
Sen yokmusun sen.
İnanmıyorum sana
Ne kadar sevdiğini
Söylesen.
Neleri kaybettirdin
Kardeşler düşman
Evlatlar asi.
Dostluk arkadaşlık
Ayağa düşmüş.
Menfaat hırs yalan
Sarmış herkesi,
Sayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.