Son şiirimle sana
Elveda diyeceğim
Artık mahşere kadar
Seni görmeyeceğim.
Esaretten kaçarken
Sana esir düşmüştüm
Gün battı tepelerin ardından
Kan rengi yavaş yavaş.
Tuttu zalimliği evrenin
Şafaktan en uzak yerde
Siyah bir mezar gibi
Bekleşirken önümde.
Yürüyorum ıssız kaldırımlarda
Kulağımda yorgun ayak seslerim.,
Seni hatırlatan her köşe suskun
Hıçkırarak ağlıyor sensiz düşlerim.
Ne dost çehresi ne tanıdık yüz,
Yalnızca zamandır herşey.
Kara sevdaların ve
Unutulmaz nefretlerin şahidi.
Yalnızca zamandır kurtuluş,
Ansızın gelip çatan ölüm
Varoluş ve de yokoluş.
Seni unutmaya çalıştım dün gece
Ölümü unutmak kadar zordu.
Seni tanımak istedim dün gece
Evreni anlamak kadar zordu.
Ellerini tutmak istedim dün gece
Ateşe dokunmak kadar zordu.
İlahi yazgımdı bu
Biliyorum.
Çılgınlar gibi sevip sevilip
Hiç istemeden
Ayrılacağım.
İlahi yazgımdı bu.
Ne zaman
El ele tutuşmuş
Aşıklar görsem
Seni hatırlarım
Yüreğim sızlar.
Yaşanan acılar
Ah öfke ah.
Sen yokmusun sen.
İnanmıyorum sana
Ne kadar sevdiğini
Söylesen.
Neleri kaybettirdin
Seni çok sevdiğimi
Ne olur anla artık
Bundan sonra kendime
Ayrı dünya kuramam.
Uzakta bile olsan
Kardeşler düşman
Evlatlar asi.
Dostluk arkadaşlık
Ayağa düşmüş.
Menfaat hırs yalan
Sarmış herkesi,




-
Ahmet Emer
Tüm YorumlarSayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.