Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Beni seviyorsan eğer
Uzaklar az gelir bana.
Ruhum senden ayrılmışsa
Prangalar vız gelir bana.

Vicdanını sorgularsan

Düne kadar çok önemsediğimiz şeyler
Kavuşunca anlamını yitirdiler.
Oysa en çetin kışlar bile, beklenirken güzeldiler.
Yaz ve baharlar da öyle.
En güzel duygular, yaşanınca bir bir öldüler.
Ne kötü çelişkidir bu,

İnsan Adem Havva dandır
Aynı ana baba dandır
Tanrı ruhundan bir candır
Ne mutlu iyi olana.

Acem arap filipinli

İster alim olsun isterse çömez
Koca devlet bir caniyi nasıl bilemez
Tüm sanık ve tanıklar ellerindeyken
Aylardır bu cürmü nasıl çözemez?

Durum apaçık ortada madem

Mutluluğun celladı hatıralar
Hasret hezeyanında geçmişi arar.
Ne alışmak ne kavuşmak avutur
Mazide kalanlar içimi dağlar.

Her anıyı kıskançlıkla saklarım

Her an bunca ölüm gözyaşı varken
Mutluluk olur mu yalan dünyada,
Krala sorsan dertli tebaa lanetli
Baksan yine herkes pembe rüyada.

Kimi hasretten acı çekiyor

Odun ateşini özledim,
Dumanını, külünü kokusunu.
Yanarken yüreğimi tutuşturan sesini.
Bir köy evinin ıssızlığında
Dolu dizgin yağan yağmurları,
Kış rüzgarlarının

Ne engeldir ibadet
İşleyeceğin cürme
Ne iyiliği önler
Hor gördüğün meyhane.

Eğer tertemiz bir kalp

Bu sabah yürürken rastladım ona
Bir çöp kutusunun hemen yanında.
Bir suçlu gibi ürkek telaşlı
Konteynırda bir şeyler arıyordu
İzmirde zorlu ve puslu bir sabah
Sessiz sedasız ağarıyordu.

Henüz geldik gidiyoruz
Ölenlere selam olsun
Yaşamadan ölüyoruz
Kalanlara selam olsun.

Kimi baba kimi ana