Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Kim bilir kimler koymuş, bir yastığa başını
Kimler silmiş sessizce, dökülen göz yaşını.
O yastık ki bir bilsen ne çok anısı vardır
Sanma ki her şey senin, anladığın kadardır.

O yastık hayallerin en kalender eşiği

Nasıl mantık öleni kirli diye yıkamak
Sözde temizlik diye anadan doğma soymak.
Ölen cennet ehliyse zaten orda yıkarlar
Cehennemlikse eğer ozaman da yakarlar.

Kimin haddi mevtanın boy abdestini almak

Yine hayalin aklıma düştü
Yıllardır seni bulamadığım.
Gecelerime hasret doluştu
Seni kollarıma alamadığım.

Bir gün yeniden dönersen eğer

Ucu bucağı meçhul bir umman var önümde
Her baktığımda meşum bir geceyi anlatır,
Çırpınan dalgalarla ağlar sahillerinde
Gözyaşlarıyla dolu bir aşkı hatırlatır.

Yıldızlara uzayan karanlıklar misali

Yaş aldıkça herşey yitirir anlamını
Uçuk kaçık hayaller kaybolur gider.
En sıradan anılar bile anlam kazanır
En uzun ömrü insan birkaç gün sanır.
Ne aylar ne yıllar sonrasını düşünür insan.
Umursamaz bugünü ve yarını.

Zemheri.

İzmir Buca, günlerden Cuma.
Aklımda çocukluğumdan kalan zemheri.
İçimi titreten davetsiz damlacıklar
Çaresizce yapışmışlar cama.

Gecikmiş yaşlara gelene kadar
Her şeyi ne çok önemsemişiz
Bizim için vazgeçilmez demişiz.

Hiç yetinmiyoruz bize kalanla
Doymak bilmiyoruz cebe dolanla.

Ne din budur ne de iman
Anla artık ey Müslüman
Kandırıyorlar hep seni
Din imanla uyutanlar.

Sloganları akıl izan

Yürek ağrısı bunun adı diş ağrısı değil
Sökmek istesen sökemezsin
Atmak istesen atamazsın,
Ne kadar acı çeksen
Çıkarıp yerine yenisini takamazsın.

Yok artık İdrisin meyhanesinde
Kahkaha atan yosmalar.
Rujlu kadehlerden
Cesaret dilenen ayyaşlar kayıp.
Kirli sokaklar
Uluyan aç itler gibi