Oturmuş postuna nuska yazarsın
Hep fırsatı kollar çalıp çırparsın
Bir de utanmadan dini satarsın
Hadi yürü yobaz ancak gidersin.
İşin gücün yalan, ahlak taslarsın
biz, uçurtmaları yırtmasın diye
sevgiyi çocukların avuçlarında saklarız.
biz, kine dönüşmesin diye
acılarımızı kuşların kanatlarına yükleriz.
ve biz;
zamanı gelince efendiliğimizden soyunur,
Saatlerde zaman,
gecenin en karanlık anı.
Belleğim,
Eski bir köy evinin avlusuna
dağılmış cam kırıkları.
Ve anılarım,
hey! zaman,
peşimden koşup yorma kendini,
aramızdaki mesafe hayli uzun...
arkamıza dönüp öyle yürüyelim.
K.E.
yahudi havrada,
hristiyan kilisede,
müslüman camide...
alman bira ile,
fransız şarap ile,
türk rakı ile...
zaman; insanlığın en büyük yalanıdır!
bir şehir düşünün;
içinde ne hayatlar yaşanmış,kim bilir…
kim bilir, belki o yaşanmışlıklardan
arda kalanlardır payımıza düşen.
Zaman dediğin ne ki?
Bir gün bazen bir ömür,
Bir ömür bir an kadar kısa.
Bırak, varsın onlar deli desinler,
Sen bırakma arzularını yarına.
Sol yanımda anılar,
Sağ yanımda gelecek,
Ve ortada ben...
Soldan sağa,
Sağdan sola...
Ne yana dönsem,
Ne hayaller uğruna ziyan oldu bu yaşam
Farkında mısın?
Çöle döndü Karadeniz'in yeşili,
Buz kesti Ege'nin suları!
Sona doğru yaklaştığımızın farkındayım;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!