Kim Kime Teslim?
Şu dünya ne garip,
Herkes, bir şeylere olmuş teslim
Kimi malına mal katmanın derdiyle yanarken, ruhunu teslim etmiş
Kimisi yakaladığı koltuğa teslim etmiş kendini
Elimden kaçar diye, dansöz Asena'yı geçmiş
Anlamadım bir türlü, nasıl geçti şu yıllar
İyisiyle kötüsü, hepsi gönlümde yatar
Kimi zaman gülsem de, kimi zaman ahu zar
Diyemedim kimseye, kimlere muhtaç oldum
Yükseklerden bakarken, en büyük sanma sensin
Kim ne eder kendine, kendi eder kendine
Şükür etmek bilmezse, zulüm eder nefsine
Sevmeyi bilmeyenler, girer her gün küfüre
Sevgilinin emrine, karşı gelip zulmetme
Sanma ki her hastalık bedenden hasıl olur
Dünya malı, gözü gönlü, karartmış
Ne can hükmü kaldı, nede cananın
Gönül hanesinden, bir bir kazınmış
Her gün sevsem, kimse bakmaz gönülden
*
Kök kalmamış, birer birer kurumuş
Kimse bilmez beni yalan dünyada
Ağzımla kuş kapsam bilgim haybiye
Etimle kemiğim etmiyor para
Kimseler bakıpda gülmez yüzüme
Derya deniz olsam yoktur kıymetim
Kimse görmez kimse bilmez diyenler
Zinciri koparan zevkle yaşıyor
Her bir sözüm doğru diye bilenler
İnsanlıktan çıkan zulüm ediyor
*
Güç bendedir hüküm benim diyerek
Kimsesiz Güller
Karanlık gecenin garip gülleri
Derdini bilmeyen bakıp geçiyor
Eli yüzü kirli yaban gülleri
Aslını bilmeyen sövüp geçiyor
Kimsesizin kimse bilmez halini
Dertleri çekerken seven mi olur
Nasıl yaşar alem görmez halini
Şu garip dünyada sessizce ölür
İnsanlık ölünce, yaşar acıyla
Kimseye benzetemem, yerde gökte ne varsa
Aradım bulamadım, senin gibi birini
Gözlerine bakarken, gelip gönlüme aksa
Sensizlik acı verir, kimse bilmez derdimi
*
Elleri ellerimde, bakarken gözlerime
Gökyüzü güneşli yemyeşil toprak
Yürekler kararmış saçıyor nefret
Hazan mevsiminde döküyor yaprak
Yüreğe doluşmuş kin kibir nefret
Bağ bahçeden gelir gülün kokusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!