Yağmurlarla yarıştım, o yağdıkça ağladım
Kimselere demeden karaları bağladım
Boşa geçen ömürde geçmişimi aradım
Tozpembe hayallere deli gönlü bağladım
Hepsi uçup giderken boşa çıkan ellerim
Deli Gönül
Deli gönül, şu âlem de dertlenme
Rabbim sana dermansız dert vermez ki
Sızlanarak sakın ola üzülme
Baksana kurduğu şu nizama,
Hep döner kendi kendine
Tut elimi hadi burdan gidelim
Sopaları gizli yere koyalım
Her bir sözü ulu orta diyelim
Delileri haydi şimdi sayalım
Herkes gelmiş bana akıl veriyor
Şu dünyada yalan yanlış işlerin
Huzuru mahşere var mı kefilin
Ayyuka çıkıyor sapkın işlerin
Hakk-ı kandırmaya var mı delilin
Halk içinde yolum haktır diyorsun
Hastane içinde görünce beni
Bakıp bakıp aha delirmiş dedi
Vah dedikçe sözle üzdüler beni
Bir hal olmuş buna delirmiş dedi
Durdurup sordular gönlümün derdi
Her gün geldi biri vurdu
Kızanlarım yürek kırdı
Yalan sözle düzen kurdu
Canlar yakan gönlüm kırdı
Delirttiler delirttiler
Yanar yürek, insan döner deliye
Yoldan çıkar ayak gider geriye
Yar başında eli tutan veliye
Dönderdiler şimdi beni deliye
Dostum diye sevsem düşman oluyor
Sokaklar itle doldu, ne verirsen yiyorlar
Gözleri doymayanlar, birbirini yiyorlar
Alnında yazmaz ama çift ayaklı diyorlar
Ar namustan bahseder, çaldığını demezsen
Kurt postunu giyerek, Aslan gibi gezerken
Bu milletin aslı nesli bellidir
Çakıl taşlarına ihtiyaç yoktur
Köküme bakarsan dibi derindir
Ayrık otlarına ihtiyaç yoktur
Denizin dalgaları, estirirken rüzgarı
Kumsaldaki güzel kız, sanki uçup gidiyor
Güneş akşam batarken, kızıldır alacası
Sineme od düşürür, gece gündüz yakıyor
*
Denizin mavisiyle gözleri yarışırken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!